Antropologiczne podstawy pedagogiki ks. Luigiego Giussaniego: (Tłum. Monika Wójcik-Cifoletti)

Marcello Tempesta; Monika Wójcik-Cifoletti

doi:10.18290/rped23151.5

Data publikacji : 2023-03-30

Tom 15 Nr 1 (2023)

Antropologiczne podstawy pedagogiki ks. Luigiego Giussaniego

Marcello Tempesta

https://orcid.org/0000-0003-2754-4596

Monika Wójcik-Cifoletti

DOI: https://doi.org/10.18290/rped23151.5

(Tłum. Monika Wójcik-Cifoletti)

Abstrakt

* Artykuł oryginalny w języku włoskim pt. „Basi antropologiche della pedagogia di don Lugi Giussani” został opublikowany w Rocznikach Pedagogicznych 15(51) 2023, nr 1, s. 51-61

W podróży kulturowej Luigiego Giussaniego wymiar pedagogiczny i wymiar antropologiczny wydają się ze sobą ściśle powiązane. Pytanie o zasady i formy wychowania człowieka wiąże się ściśle z konstytutywnym i strukturalnym wymiarem osoby.

Ludzkie doświadczenie wydaje się księdzu Giussaniemu nacechowane percepcją pierwotnej zależności i obecnością niewyczerpanej potrzeby sensu. Od tej świadomości musi wychodzić praca wychowawcza jako propozycja relacji zdolnej wprowadzić podmiot w odkrywanie własnego „ja” i podstawowych wymiarów świata.

W oparciu o to podejście Giussani formułuje myśl wychowawczą, która podejmuje główne problemy pedagogiczne współczesnej epoki, rozważając je na nowo w oryginalny sposób: rozwój osoby, relacje między autorytetem a wolnością, doświadczenie, poznanie, złożoność, nihilizm.

Słowa kluczowe:

antropologia pedagogiczna, pragnienie, doświadczenie, relacja, znaczenie

Szczegóły

Bibliografia

Statystyki

Autorzy

Pobierz pliki

pdf

Wskaźniki altmetryczne

Cited by / Share

Licencja

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.

Bibliografia

Bruner, J. (1967). Verso una teoria dell’istruzione. Roma: Armando.

Chiosso, G. (2009). I significati dell’educazione. Teorie pedagogiche e della formazione contemporanee. Milano: Mondadori Università.

Chiosso, G. (2012). Novecento pedagogico. Brescia: La Scuola.

Dewey, J. (1949). Esperienza e educazione. Firenze: La Nuova Italia.

Esposito, C. (2021). Il nichilismo del nostro tempo. Una cronaca. Roma: Carocci.

Galimberti, U. (2007). L’ospite inquietante. Il nichilismo e i giovani. Milano: Feltrinelli.

Giussani, L. (1994). Il senso di Dio e l’uomo moderno. Milano: Rizzoli.

Giussani, L. (1995). Introduzione alla realtà totale: Il rischio educativo. Milano: Tracce–Quaderni.

Giussani, L. (1997). Porta la speranza. Primi scritti. Genova: Marietti.

Giussani, L. (2010). L’io rinasce in un incontro. Milano: Rizzoli.

Giussani, L. (2014). Zmysł religijny. Tłum. K. Borowczyk. Kraków: Wydawnictwo M.

Giussani, L. (2021). Ryzyko wychowawcze. Tłum. D. Chodyniecki. Kielce: Jedność.

Jungmann, J.A. (1939). Christus als Mittelpunkt religiöser Erziehung. Friburgo: Herder.

Morin, E. (1993). Introduzione al pensiero complesso. Milano: Sperling & Kupfer.

Morin, E. (2000). La testa ben fatta. Riforma dell’insegnamento e riforma del pensiero. Milano: Raffaello Cortina.

Morin, E. (2001). I sette saperi necessari all’educazione del futuro. Milano: Raffaello Cortina.

Morin, E. (2005). Educare per l’era planetaria: Il pensiero complesso come metodo di apprendimento. Roma: Armando.

Savorana, A. (2013). Vita di don Giussani. Milano: Rizzoli.

Scola, A. (2004). Un pensiero sorgivo. Sugli scritti di Luigi Giussani. Torino: Marietti.

Spock, B. (2006). Dziecko. Pielęgnacja i wychowanie. Tłum. H. Burdon. Poznań: Rebis.