Język Polski
English
Co uczniowie z Polski oraz Ukrainy sądzą o uczeniu się i uczniu – doniesienie z badań
Ewa Filipiak
https://orcid.org/0000-0001-7883-6244Joanna Szymczak
https://orcid.org/0000-0002-5755-5790Abstrakt
Artykuł przedstawia wybrane wyniki badań, których celem było poznanie tego, jak uczniowie szkoły podstawowej z Ukrainy i Polski rozumieją pewne pojęcia związane ze szkołą. W badaniach wykorzystano metodę ankiety i kwestionariusz ankiety złożony z zainicjowanych zdań. Na etapie konceptualizacji i projektowania badań wsparciem była socjokulturowa teoria J. S. Brunera. W procesie opisywania, wyjaśniania i interpretowania skorzystano z takich koncepcji, jak: kulturowa J. S. Brunera, „Dwóch racjonalności” R. Kwaśnicy, M. Foucault, humanistyczna, interakcjonizm symboliczny, a także z implikacji wynikających z napięcia paradygmatycznego: konstruktywizm vs. behawioryzm. W wypowiedziach uczestników badań jest udokumentowany brak motywacji do uczenia się i brak poczucia sensu angażowania się w to, co proponuje im szkoła. Uczenie się jest środkiem do celu i grą, w ramach której doświadczają oni wzmocnień pozytywnych oraz negatywnych, odgrywają określone role. To także przygoda poznawcza wymagająca wysiłku, sprzyjająca rozwijaniu siebie, będąca źródłem poczucia satysfakcji, choć czasami trudna i nieprzyjemna. Z analizy wypowiedzi wyłania się portret ucznia jako człowieka niekompletnego i znaczącego.
Słowa kluczowe:
uczeń, uczenie się, opinia ucznia ukraińskiego i polskiego, szkoła podstawowa, paradygmat postpozytywistyczny, kultura szkołySzczegóły
Bibliografia
Statystyki
Autorzy
Cited by / Share
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.