Kierownictwo duchowe w relacji bł. ks. Michała Sopoćki i św. s. Faustyny jest klarownym przykładem skutecznej współpracy Boga, kierownika duszy i osoby korzystającej z tej formy posługi. Spowiednik Świętej ukazał trzy etapy rozwoju duchowego, odkrywania i wypełniania woli Bożej. Pierwszy to zachowywanie zewnętrznych nakazów i ustaw, w których wyraża się wola Boża. Drugi polega na odkrywaniu, rozeznawaniu i podążaniu za natchnieniami wewnętrznymi. Trzeci to oddanie się do całkowitej i bezwarunkowej dyspozycji Bogu. Na każdym etapie wzrasta gotowość do coraz pełniejszej ofiary z siebie na wzór Jezusa Chrystusa. Wzrasta też rola kierownika duchowego, który nie tylko wspiera w rozeznawaniu Bożej woli, pomaga rozpoznać zwodzenie nieprzyjaciela duszy, ułatwia unikania błędów, wspiera w trudnych doświadczeniach i chwilach prób, ale także pomaga w doborze najlepszego sposobu realizacji zamiarów Bożych. Artykuł ma na celu dostarczenie praktycznych wskazówek i sposobów ich zastosowania w kierownictwie duchowym dla posługującego i korzystającego z tej formy pomocy na drodze uświęcania.
Cited by / Share
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Roczniki Teologiczne · ISSN 2353-7272 | eISSN 2543-5973 · DOI: 10.18290/rt
© Towarzystwo Naukowe KUL & Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Artykuły w czasopiśmie dostępne są na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe (CC BY-NC-ND 4.0)