W artykule podjęto problem postaw pracowników wybranych instytucji przyjmujących skazanych do pracy wolontariackiej wobec osadzonych i ich pomocy wolontariackiej. Poza wstępnym omówieniem tej problematyki, zaprezentowano także wyniki badań dotyczące (nie)gotowości instytucji do przyjmowania skazanych do pracy w charakterze wolontariusza. Badania objęły swym zasięgiem szeroki zakres terytorialny i zostały zrealizowane wśród 125 pracowników instytucji i ośrodków, w których istnieje możliwość odbycia wolontariatu lub są spełnione odpowiednie warunki, aby taką możliwość wprowadzić. Analiza otrzymanych danych pozwala na stwierdzenie, że postawy badanych dotyczące zatrudniania skazanych są nacechowane licznymi obawami i poczuciem zagrożenia. Większość respondentów nie jest gotowa do zaakceptowania pracy wolontariackiej więźniów w bezpośrednim kontakcie z podopiecznymi. Podkreślano jednak, że skazani mogliby wykonywać prace porządkowe czy remontowo-budowlane pod stałym nadzorem pracowników i za zgodą osób przebywających w placówce.
Cited by / Share
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Roczniki Pedagogiczne · ISSN 2080-850X | eISSN 2544-5243 · DOI: 10.18290/rped
© Towarzystwo Naukowe KUL & Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Artykuły w czasopiśmie dostępne są na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe (CC BY-NC-ND 4.0)