Biała laska jako element społecznego wizerunku osób z niepełnosprawnością wzroku

Kornelia Czerwińska

doi:10.18290/rped24163.5

Published : 2024-12-19

Vol. 16 No. 3 (2024)

The White Cane as an Element of a Social Image of Persons with Visual Impairment

Kornelia Czerwińska

https://orcid.org/0000-0003-4064-6255

DOI: https://doi.org/10.18290/rped24163.5

Abstract

A white cane is a traditional tool facilitating mobility of persons with visual impairment as well as a socially established symbol of blindness. The aim of the article is to present the diverse experiences of persons with visual impairment while using a white cane, including social and cultural determinants of negative attitudes toward this mobility tool as an element of a public image. A broad variety of blind and low vision persons’ attitudes towards using a white cane has been observed. For some of them the white cane is an integral element of their daily image by which they publicly manifest their competence in the area of independent and safe mobility. For them, the efficient us of the white cane is an experience liberating them from the limitations of their impaired body. The esthetic aspects of the white cane are particularly important for women with visual impairment – for them it is one of vital elements of self-presentation. For some other study subjects, especially persons with low vision and those losing sight, the white cane is a visible symbol of body defect. They experience internal conflict between the need to use the cane for safety reasons and the fear of social stigmatization. It is recommended that interdisciplinary studies are conducted on social and cultural aspects of mobility with a white cane.

Keywords:

visual impairment, blindness, white cane, stigma, body

Details

References

Statistics

Authors

Download files

pdf (Język Polski)

Altmetric indicators

Cited by / Share

Licence

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.

References

Ajuwon, P. M., Olawuwo, S. O., Ahon, A. T., Griffin-Shirley, N., Nguyen, T., i Stallings, R. Y. (2022). Orientation and Mobility Services in Nigeria by Vision Status. International Journal of Special Education, 37(2), 1–13. http://doi.org/10.52291/ijse.2022.37.35

Baskett, L. (2005). Fear of Orientation and Mobility. International Congress Series, 1282, 469–473. http://doi.org/10.1016/j.ics.2005.05.104

Berndtsson, I. (2001). Förskjutna horisonter. Livsförändring och lärande i samband med synnedsättning eller blindhet [Praca doktorska, University of Gothenburg]. Gothenburg University Library. https://gupea.ub.gu.se/handle/2077/15271

Czerniak, A. (2016). O piętnujących i piętnowanych – psychologiczne aspekty relacji piętnowania. Państwo i Społeczeństwo, 16(1), 11–27.

Czerwińska, K. (2015). Samostanowienie w rehabilitacji dorosłej osoby ociemniałej. W: J. Głodkowska (red.), Personalistyczne ujęcie fenomenu niepełnosprawności (s. 152–168). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Akademii Pedagogiki Specjalnej.

Czerwińska, K. (2017). Functioning of People With Low Vision as Perceived by Nondisabled Adolescents. W: J. Baran, I. Gałuszka, i S. Olszewski (red.), Chosen Topics of Supporting Persons With a Disability (t. 3, s. 11–23). Kraków: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Pedagogicznego.

Czerwińska, K. (2023). Mine or Alien? The Experience of Body and Corporeality in Sudden Vision Loss. Horyzonty Wychowania, 22(62), 53–62. http://doi.org/10.35765/hw.2023.2262.07

Dos Santos, A. D. R., Ferrari, A. L. M., Medola, F. O., i Sandnes, F. E. (2022). Aesthetics and the Perceived Stigma of Assistive Technology for Visual Impairment. Disability and Rehabilitation: Assistive Technology, 17(2), 152–158. http://doi.org/10.1080/17483107.2020.1768308

Fraser, S., Beeman, I., Southall, K., i Wittich, W. (2019). Stereotyping as a Barrier to the Social Participation of Older Adults With Low Vision: A Qualitative Focus Group Study. British Medical Journal Open, 9(9), e029940. http://doi.org/10.1136/bmjopen-2019-029940

Garbat, M. (2015). Historia niepełnosprawności. Geneza i rozwój rehabilitacji, pomocy technicznych oraz wsparcia dla osób z niepełnosprawnościami. Gdynia: Novae Res.

Hammer, G. (2012). Blind Women’s Appearance Management: Negotiating Normalcy Between Discipline and Pleasure. Gender & Society, 26(3), 406–432. http://doi.org/10.1177/0891243212438263

Hayeems, R. Z., Geller, G., Finkelstein, D., i Faden, R. R. (2005). How Patients Experience Progressive Loss of Visual Function: A Model of Adjustment Using Qualitative Methods. British Journal of Ophthalmology, 89(5), 615–620. http://doi.org/10.1136/bjo.2003.036046

Hersh, M. (2015). Cane Use and Late Onset Visual Impairment. Technology and Disability, 27(3), 103–116. http://doi.org/10.3233/TAD-150432

Hogan, C. L. (2012). Stigma, Embarrassment and the Use of Mobility Aids. Vision Rehabilitation International, 5(1), 49–52.

Jenks, E. B. (2005). Explaining Disability. Parents’ Stories of Raising Children With Visual Impairments in a Sighted World. Journal of Contemporary Ethnography, 34(2), 143–169. https://doi.org/10.1177/089124160427206

Jurgielewicz-Delegacz, E. (2016). Osoby niepełnosprawne – w tym niewidome i słabowidzące – jako uczestnicy ruchu drogowego. Humanistyczne Zeszyty Naukowe – Prawa Człowieka, 19, 131–151.

Kaplan-Myrth, N. (2000). Alice Without a Looking Glass: Blind People and Body Image. Anthropology & Medicine, 7(3), 277–299. http://doi.org/10.1080/713650612

Konarska, J. (2019). Niepełnosprawność w ujęciu interdyscyplinarnym. Kraków: Oficyna Wydawnicza AFM.

Mokańska, L. (2020). Wstyd się wstydzić. Laski, 26(4), 93–96.

Pasterny, H. (2016a). Moja przyjaciółka blondyna. Laski, 22(1-2), 109–136.

Pasterny, H. (2016b). Wyboista droga do kościoła. Laski, 22(6), 118–145.

Reimann, M. (2018). Opowiadanie niepełnosprawności. Esej autoetnograficzny. Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura, 10(1), 30–37. http://doi.org/10.24917/20837275.10.1.3

Romo, L. K., Alvarez, C., i Taussig, M. R. (2022). An Examination of Visually Impaired Individuals’ Communicative Negotiation of Face Threats. Journal of Social and Personal Relationships, 40(1), 152–173. http://doi.org/10.1177/02654075221114048

Shinohara, K., i Wobbrock, J. O. (2011). In the Shadow of Misperception: Assistive Technology Use and Social Interactions. W: D. Tan (red.), Proceedings of the SIGCHI Conference on Human Factors in Computing Systems (s. 705–714). New York: Association for Computing Machinery. http://doi.org/10.1145/1978942.1979044

Szabała, B. (2012). Stereotypowy wizerunek osób niewidomych. W: M. Parchomiuk, i B. Szabała (red.), Dystans społeczny wobec osób z niepełnosprawnością jako problem pedagogiki specjalne: t. 1. Przyczyny – Konsekwencje – Przeciwdziałanie (s. 89–110). Lublin: Wydawnictwo UMCS.

Świgost, M. (2012). Od dewiantów do normalsów. Przemiany piętna społecznego. Zeszyty Naukowe Towarzystwa Doktorantów UJ Nauki Społeczne, (4), 23–37.

Więckowski, R. (2015). Fakty i mity na temat osób niewidzących i słabowidzących. W: K. Lipka-Szostak (red.), I wszystko jasne! (s. 11–14). Warszawa: Stowarzyszenie Trenerów Organizacji Pozarządowych.

Worth, N. (2013). Visual Impairment in the City: Young People’s Social Strategies for Independent Mobility. Urban Studies, 50(3), 574–586. http://doi.org/10.1177/0042098012468898

Zdrodowska, M. (2018). Technologia jako narzędzie społecznej dystynkcji. Nieoczywiste relacje techniki i niepełnosprawności. Kultura Współczesna, 3(102), 13–26. http://doi.org/10.26112/kw.2018.102.02