Społeczne role pedagogów wobec kryzysu zaufania i solidarności w społecznościach lokalnych

Barbara Kromolicka

doi:10.18290/rped24164.1

Published : 2025-01-28

Vol. 16 No. 4 (2024)

Social Tasks of Educators in the Face of Crisis of Trust and Solidarity in Local Communities

Barbara Kromolicka

https://orcid.org/0000-0002-1831-6623

DOI: https://doi.org/10.18290/rped24164.1

Abstract

In addition to illustrating the alarming state of trust and interpersonal solidarity in Poland, the article focuses on pointing out the importance of the action of the educator in the role of community organizer, whose important task is to achieve, a qualitative change in the way the local community and interpersonal relations function. Strengthening solidarity interaction is possible through community work aimed at activating local communities, that is, activating human and social forces, discovering the existing potential of the local community. The increasingly dynamic development of social service centers in Poland in response to the ongoing changes in the social policy of the European Union emphasizing the need to develop services for citizens and the formation of a group of helping professions opens new opportunities and space for the use of the potential of educators.

Keywords:

trust, interpersonal solidarity, community work, educator

Details

References

Statistics

Authors

Download files

pdf (Język Polski)

Altmetric indicators

Cited by / Share

Licence

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.

References

Bauman, Z. (2012). O edukacji. Rozmowy z Riccardo Mazzeo. Wrocław: Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej.

Bielska, E. (2019). Pedagogika społeczna wobec Innego. Solidarność z Innym w kontekście globalizacji. Chowanna, (tom jubileuszowy), 313–326.

CBOS (2022a). Zaufanie społeczne. https://www.cbos.pl/SPISKOM.POL/2022/K_037_22.PDF

CBOS (2022b). Aktywność w organizacjach obywatelskich. https://www.cbos.pl/SPISKOM.POL/2022/K_041_22.PDF

Czapiński, J., i Panek, T. (red.) (2013). Diagnoza społeczna 2013. Warunki i jakość życia Polaków. Warszawa: Rada Monitoringu Społecznego.

Dziewiecki, M. (1998). Duchowość i religijność. Carpe diem. Pismo ludzi twórczych, (3), 9–10.

Gawlina, Z. (2001). Kształtowanie postawy czynnej ważnym zadaniem wychowania. W: Z. Gawlina (red.), Kształtowanie postaw czynnych i więzi środowiskowych (s. 9–24). Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Grewiński, M., i Lizut J. (2021). Idea, definicje i teoretyczne aspekty deinstytucjonalizacji w polityce społecznej. W: M. Grewiński, i J. Lizut (red.), Deinstytucjonalizacja w polityce społecznej – szanse i zagrożenia (s. 11–30). Warszawa: Uczelnia Korczaka i MRiPS.

IPSOS (2022). Interpersonal Trust Across the World. https://www.ipsos.com/en/interpersonal-trust-across-the-world [dostęp: 25.05.2024].

Kromolicka, B. (2015). Ludzka solidarność – między indywidualizmem a wspólnotą. W: E. Marynowicz-Hetka, i E. Skoczylas-Namielska (red.), Pedagogika społeczna. Wstępy i kontynuacje (s. 189–202). Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.

Kwieciński, Z. (2000). Tropy – ślady – próby. Studia i szkice z pedagogiki pogranicza. Poznań–Olsztyn: Wydawnictwo Edytor.

Mularska-Kucharek, M. (2011). Zaufanie jako fundament życia społecznego na przykładzie badań w województwie łódzkim. Studia Regionalne i Lokalne, (2), 76–91.

Pilch, T. (2006). Społeczne zadania pedagogów. W: E. Kozdrowicz, i A Przecławska (red.), Absolwent pedagogiki dziś. Perspektywa teorii i praktyki społecznej (s. 65–69).Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Żak.

Przecławska, A. (1993). Relacje między ludźmi jako przedmiot badań pedagogicznych. Warszawa: Oficyna Edytorska Civitas.

Radlińska, H. (1935). Stosunek wychowawcy do środowiska społecznego. Warszawa: Nasza Księgarnia.

Radziewicz-Winnicki, A. (2004). Społeczeństwo w trakcie zmiany. Rozważania z zakresu pedagogiki społecznej i socjologii transformacji. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

Rymsza, M. (2019). Helping Professions po polsku – Zawody pomocowe: geneza i rozwój. Societas / Communitas, 28(2), 11–24.

Rymsza, M. (2023). Polityka deinstytucjonalizacji profesjonalnych praktyk pomocowych w perspektywie socjologicznej. W: M. Rymsza (red.), W stronę środowiskowych usług społecznych. Deinstytucjonalizacja praktyk pomocowych w Polsce i Europie (s. 7–30). Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego.

Rymsza, M. (red.) (2021). Centrum usług społecznych: od koncepcji do wdrożenia przepisów ustawy. Warszawa: Kancelaria Prezydenta RP, IPiSS.

Saja, K. (2015). Etyka normatywna. Między konsekwencjalizmem a deontologią. Kraków: Wydawnictwo Universitas,

Skrzypczak, B. (2017). Idea rozwoju społeczności lokalnej – niewykorzystany potencjał aktywnej polityki społecznej. W: A. Karwacki, M. Rymsza, B. Gąciarz, T. Kaźmierczak, i B. Skrzypczak (red.), Niezatrudnieniowe wymiary aktywizacji. W stronę modelu empowerment? (s. 106–157). Toruń: Wydawnictwo Naukowe UMK.

Skrzypczak, B. (2021). Więziotwórczy potencjał centrum usług społecznych. W: M. Rymsza (red.), Centrum usług społecznych: od koncepcji do wdrożenia przepisów ustawy (s. 67–98). Warszawa: Kancelaria Prezydenta RP, IPiSS.

Sztompka, P. (1999). Kulturowe imponderabilia szybkich zmian społecznych: zaufanie, lojalność, solidarność. W: P. Sztompka (red.), Imponderabilia wielkiej zmiany. Mentalność, wartości i więzi społeczne czasów transformacji (s. 265–282).Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Sztompka, P. (2007). Zaufanie. Fundament społeczeństwa. Kraków: Wydawnictwo Znak.

Śliwerski, B. (2014). Globastacja oświatowa. [wpis na blogu]. https://sliwerski-pedagog.blogspot.com/2014/11/glowastacja-oswiatowa.html [dostęp: 20.11.2024].

Theiss, W. (1997). Radlińska. Warszawa: Wydawnictwo Żak.

Ustawa z dnia 19 lipca 2019 r. o realizowaniu usług społecznych przez centrum usług społecznych. Dz.U. 2019, poz. 1818.