Data publikacji : 2023-11-24

Nauka słownictwa to więcej niż widać na pierwszy rzut oka

Abstrakt

Niniejsze badanie koncentruje się na roli uwagi w uczeniu się nowych elementów języka. Obejmują one elementy o różnej wielkości i poziomie schematyczności, począwszy od pojedynczych morfemów, poprzez słowa, frazy, częściowo wypełnione sekwencje, aż po całkowicie schematyczne wzorce gramatyczne. Zgodnie z kognitywno-lingwistycznymi modelami bazującymi na użyciu, zakłada się, że nauka języka odbywa się poprzez obserwację przykładów użycia znalezionych w materiale wejściowym i których elementy muszą zostać zapamiętane. Biorąc pod uwagę naturę użycia języka i zalew informacji, na który uczący się jest stale narażony, jest bardzo mało prawdopodobne, aby uczenie się obejmowało jedynie ciągłe skupienie świadomości. W związku z tym niniejsza praca opowiada się przeciwko głównym twierdzeniom Hipotezy dostrzegania autorstwa Richarda Schmidta, zgodnie z którą uczenie się jest możliwe tylko wtedy, gdy świadomie zwraca się uwagę na elementy wejściowe. Wręcz przeciwnie, rozwój biegłości opiera się głównie na nieświadomych mechanizmach uczenia się. Przyswajanie związków frazeologicznych w dużej mierze zależy od uczenia się incydentalnego. ‎

Słowa kluczowe:

świadoma uwaga, język formulaiczny, przyswajanie języka oparte na użyciu



Szczegóły

Bibliografia

Statystyki

Autorzy

Pobierz pliki

pdf (English)

Wskaźniki altmetryczne


Cited by / Share


Roczniki Humanistyczne · ISSN 0035-7707 | eISSN 2544-5200 | DOI: 10.18290/rh
© Towarzystwo Naukowe KUL & Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II – Wydział Nauk Humanistycznych


Artykuły w czasopiśmie dostępne są na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe (CC BY-NC-ND 4.0)