Inclusief taalgebruik in Nederland

Matylda Andała

doi:10.18290/rh23715sp-10

Data publikacji : 2023-10-20

Tom 71 Nr 5sp (2023)

Użycie języka włączającego w Holandii

Matylda Andała

https://orcid.org/0000-0002-2077-3428

DOI: https://doi.org/10.18290/rh23715sp-10

Abstrakt

W niniejszym artykule podjęto próbę przedstawienia przeglądu wzorców i metod używania języka włączającego w Holandii oraz przyczyn ich wprowadzania. Materiał do analizy pochodzi z debaty publicznej na temat języka włączającego w Niderlandach, która odpowiada na ogólny współczesny trend inkluzywności. Łącząc materiał z teorią metamodernistyczną, staram się pokazać, że język inkluzywny jest metodą opisu współczesnej rzeczywistości poprzez łączenie wiedzy (z przeszłości) z tym, czego ludzie doświadczają w swoim codziennym życiu, dzięki czemu nikt w tej narracji nie zostaje wykluczony. Innymi słowy, użycie inkluzywnego języka zapewnia, że nie ma rozróżnień między ludźmi ze względu na płeć, rasę, religię, wiek czy preferencje seksualne. Oprócz niektórych dostępnych metod użycia inkluzywnego języka przedstawiono tu potencjalne problemy, które mogą się z nim wiązać.

"Niniejsza publikacja była możliwa dzięki finansowaniu celowemu zapewnionemu przez czeskie Ministerstwo Edukacji, Młodzieży i Sportu na konkretne badania, przyznane w 2023 r. Uniwersytetowi Palackiego w Ołomuńcu (IGA_FF_2023_059)".

Słowa kluczowe:

inkluzywność, język, język włączający, włączenie, różnorodność, metamodernizm

Szczegóły

Bibliografia

Statystyki

Autorzy

Pobierz pliki

pdf (Nederlands)

Wskaźniki altmetryczne

Cited by / Share

Licencja

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.

Bibliografia

Akker, Robin van den, Alison Gibbons en Timotheus Vermeulen. Metamodernism. Historicity, Affect, and Depth after Postmodernism, Rowman & Littlefield International, 2017.

Barker, Chris. Studia kulturowe, Teoria i praktyka. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2005.

Blommaert, Jan, en Ben Rampton. “Language and Superdiversity.” Diversities, vol. 13, nr. 2, 2011, pp. 1-21.

Brillenburg Wurth, Kiene, en Ann Rigney, editeuren. Het leven van teksten. Een inleiding tot de literatuurwetenschap. Amsterdam UP 2009.

Buikema, Rosemarie, en Iris van der Tuin. “Three Feminist Waves.” Discovering the Dutch on Culture and Society of the Netherlands, onder redactie van Emmeline Besamusca Jaap Verheul, Amsterdam UP, 2010.

Hart, Joep de. “Wat ons typeert en wat ons bindt: het burgerperspectief: Analyse.” Sociaal en Cultureel Rapport 2019 – Denkend aan Nederland, Sociaal en Cultureel Planbureau, 2019. https://www.scp.nl/binaries/scp/documenten/monitors/2019/06/26/denkend-aan-nederland/SCR_H5.pdf.

Marković, Ljiljana. “Beyond Binary Opposition: De-Gendering and Redefining Gender.” Facta Universitatis, Series: Linguistics and Literature, vol. 2, nr. 10, 2003, pp. 403-414.

Middelkoop, Anita. “Beste reizigers…” NS, 28 jul. 2017, nieuws.ns.nl/beste-reizigers.

Roeters, Annette. RNTL: inclusief taalgebruik. Raad voor Nederlandse Taal en Letteren, 2021. www.taalunie.org/feeds/download/20211213-5-briefadvies-inclusief-taalgebruik-rntl-61c1c.pdf/Briefadvies%20inclusief%20taalgebruik_RNTL/original. Geraadpleegd op 10 nov. 2022.

Saussure, Ferdinand de. Kurs językoznawstwa ogólnego. Vertaald door Katarzyna Kasprzyk, Wydawnictwo PWN, 2007.

Szczęsny, Sabine, Magda Formanowicz en Franziska Moser. “Can Gender-Fair Language Reduce Gender Stereotyping and Discrimination?” Frontiers in Psychology, vol. 7, 2016, p. 5. https://doi.org/10.3389/fpsyg.2016.00025.

Waszink, Vivien. Dat mag je óók (al niet meer) zeggen, Welke woorden kunnen? En welke juist niet? Genootschap Onze Taal, 2022.