Data publikacji : 2025-04-02

Faza kryzysu i wątpliwości. Zygmunt Gloger wobec kwestii litewskiej (1905–1910)

Abstrakt

Artykuł jest poświęcony stosunkowi do etnicznej emancypacji Litwinów w pismach Zygmunta Glogera (1845–1910), publicysty, pisarza, historyka, archeologa, folklorysty. Do 1904 r. interesował się litewskim ruchem narodowym, ale nie eksponował tematu. Stał na stanowisku, że dawna Rzeczypospolita istnieje w przedrozbiorowych granicach jako wspólnota podbitego, lecz nie zniewolonego narodu. Pojęcie narodu rozumiał politycznie, jagiellońsko. Rewolucja 1905 roku, nastroje niepodległościowe na ziemiach polskich, radykalizm litewskiej, antypolskiej gazety „Vilniaus Żinios”, zwołanie w 1905 r. Wielkiego Sejmu Wileńskiego przez Litwinów – wszystko to sprawiło, że zaangażował się w spór o tożsamość mieszkańców Wielkiego Księstwa Litewskiego. Gloger nie odmawiał Litwinom „etnograficznym” prawa do samodzielnej drogi rozwoju kulturowego, ale liczył na ich pozostanie we wspólnocie przyszłej republiki, która skuteczniej opierałaby się Rosji i Niemcom. Swe polemiki prowadził w sposób wyważony, stosując retorykę perswazji i cierpliwości.

Słowa kluczowe:

Rzeczpospolita, Wielkie Księstwo Litewskie, Korona, Zygmunt Gloger, kwestia litewska



Szczegóły

Bibliografia

Statystyki

Autorzy

Pobierz pliki

pdf

Wskaźniki altmetryczne


Cited by / Share


Roczniki Humanistyczne · ISSN 0035-7707 | eISSN 2544-5200 | DOI: 10.18290/rh
© Towarzystwo Naukowe KUL & Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II – Wydział Nauk Humanistycznych


Artykuły w czasopiśmie dostępne są na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe (CC BY-NC-ND 4.0)