Data publikacji : 2024-02-23

Cyryl Lukaris i „niedokończona” reformacja Rumunów w Transylwanii

Abstrakt

Pojawienie się reformacji protestanckiej w XVI wieku spowodowało w Europie Zachodniej prawdziwe trzęsienie ziemi w Kościele rzymskokatolickim. Interesujące reminiscencje powstających ruchów religijnych można zaobserwować także we wschodnim świecie chrześcijańskim. Zamiarem niniejszego opracowania jest pokazanie wpływu, jaki reformacja wywarła na prawosławnych Rumunów z Transylwanii. Ich dominacja liczebna oraz pewien zakres tolerancji religijnej, jaką się cieszyli, nie współgrał z uznawaniem ich za odrębny naród. Przywołana uwaga ma znaczenie dla opisywanego w tekście epizodu. Samo zdarzenie miało miejsce na początku XVII wieku za czasów księcia Gabriela Bethlena. Przywołany władca pod pretekstem tzw. religijnej, kulturowej, a nawet narodowej emancypacji Rumunów zaproponował ich konwersję na kalwinizm. W tym względzie zwrócił się o pomoc do ekumenicznego patriarchy Cyryla Lukarisa, niezwykłego jak na swoje czasy hierarchy. Analiza jego postaci pozwala dostrzec w nim elastycznego i zarazem stanowczego zwierzchnika, który pozostawał otwarty na dialog z innymi wyznaniami chrześcijańskimi. Dzięki dobrej znajomości realiów polityczno-religijnych Siedmiogrodu, patriarcha Cyryl odpowiedział na prośbę księcia w najbardziej ekumeniczny sposób, broniąc prawa prawosławnych Rumunów do zachowania swojej wiary, języka i zwyczajów wspólnych z braćmi zza Karpat, Mołdawii i Wołoszczyzny.

Słowa kluczowe:

reformacja, prawosławie, wiara, naród, wolnośc religijna, jedność, ekumenizm



Szczegóły

Bibliografia

Statystyki

Autorzy

Pobierz pliki

pdf (English)

Wskaźniki altmetryczne


Cited by / Share


Roczniki Teologiczne · ISSN 2353-7272 | eISSN 2543-5973 · DOI: 10.18290/rt
© Towarzystwo Naukowe KUL & Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II


Artykuły w czasopiśmie dostępne są na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe (CC BY-NC-ND 4.0)