Język Polski
English
Teologia i historia. Zarys wyzwań metodologicznych w teologii fundamentalnej
Abstrakt
Artykuł ma na celu zebranie niejednoznaczności, pojawiających się w toku ustalenia relacji teologii do nauk historycznych. Tak jak rozumienie relacji nauk przyrodniczych i teologii rozwinęło się dzięki wzrostowi samoświadomości metodologicznej tych dyscyplin, zwłaszcza co do ich temporalności, podobnego postępu można by oczekiwać po relacji teologia—nauki historyczne. Wydaje się, że temat wciąż wymaga syntetycznego dopracowania na gruncie teologii fundamentalnej. Dla teologa hermeneutycznym punktem odniesienia może być w omawianej kwestii orzeczenie Soboru Watykańskiego II w 36. punkcie Konstytucji Gaudium et spes. Temporalność teologii ma co najmniej trzy sensy: zaistnienie w czasie Bożego Objawienia, zaistnienie w czasie refleksji naukowej nad tym Objawieniem oraz zależność rozumienia i wykładu obydwu od danych dostarczanych przez nauki historyczne. Rozwiązaniem powstających w tych procesach aporii może być teologiczne studium doktryn historiograficznych oraz historyczne studium dziejów chrześcijaństwa, samoświadome i krytyczne wobec przyjmowanych doktryn historiograficznych.
Słowa kluczowe:
Gaudium et spes, historia, historiografia, metodologia, filozofia nauki, Objawienie, teologia fundamentalnaSzczegóły
Bibliografia
Statystyki
Autorzy
Cited by / Share
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
