Data publikacji : 2025-12-30

Czy nadal są narodem wybranym? Teologiczne znaczenie narodu izraelskiego w historii zbawienia według Apokalipsy św. Jana

Abstrakt

Artykuł stanowi próbę odpowiedzi na pytanie dotyczące teologicznej roli narodu wybranego w historii zbawienia na podstawie Apokalipsy św. Jana. Autor, analizując tekst Apokalipsy, dochodzi do wniosku, że głównym zadaniem Izraela było sprowadzenie Mesjasza na świat. Wraz z Jego nadejściem rola narodu izraelskiego jako narodu wybranego dobiega końca. Jednak nie oznacza to odrzucenia Izraela. Chociaż powód, dla którego stał się on narodem wybranym, przestaje istnieć, oferta zbawienia ze strony Boga jest nadal aktualna, a obietnica ochrony pozostaje w mocy, ale w takim samym zakresie jak oferta skierowana do innych narodów. Według Apokalipsy Izrael odrzucił zaproszenie Boga, co znalazło wyraz w prześladowaniu świadków Chrystusa we współpracy z Rzymem. Św. Jan uważa to działanie za równoznaczne z odrzuceniem Boga, w wyniku czego Jerozolima (która uosabia Izrael) została nazwana Wielką Nierządnicą. Z tego powodu lud, który wcześniej był wybrany, utracił prawo do nazywania się prawdziwym Izraelem (Ap 2:9; 3:9). Rolę tę przejmuje teraz nowy lud, przedstawiony w Apokalipsie za pomocą tych samych obrazów, które odnosiły się do ludu Izraela w Starym Testamencie. Jest to obraz rzeszy 144 000 i motyw Oblubienicy.

Słowa kluczowe:

Księga Apokalipsy, Izrael, lud wybrany, Wielka Nierządnica, Kościół, historia zbawienia



Szczegóły

Bibliografia

Statystyki

Autorzy

Pobierz pliki

pdf (English)

Wskaźniki altmetryczne


Cited by / Share


Roczniki Teologiczne · ISSN 2353-7272 | eISSN 2543-5973 · DOI: 10.18290/rt
© Towarzystwo Naukowe KUL & Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Artykuły w czasopiśmie dostępne są na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe (CC BY-NC-ND 4.0)