Elementem, który tworzy rzeczywistość ekonomii społecznej w polskiej przestrzeni, jest spółdzielnia socjalna. Formuła jej działalności daje ogromne szanse dla osób zaliczanych do grup defaworyzowanych. Spółdzielnia jest propozycją skierowaną przede wszystkim do osób bezrobotnych, niepełnosprawnych, uzależnionych, bezdomnych, które z różnych względów nie chcą lub nie są w stanie samodzielnie podejmować działalności gospodarczej. Chcą natomiast podejmować wspólne, grupowe działania gospodarcze, rozłożyć i ograniczyć ryzyko prowadzenia własnego biznesu, realizując przy tym również cele społeczne. W prezentowanym artykule podjęto próbę określenia spółdzielni socjalnych w przestrzeni ekonomii społecznej w procesie integracji społeczno-zawodowej osób z grup zagrożonych marginalizacją, jej aspektów prawnych oraz teoretycznych.
Cited by / Share
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Roczniki Teologiczne · ISSN 2353-7272 | eISSN 2543-5973 · DOI: 10.18290/rt
© Towarzystwo Naukowe KUL & Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Artykuły w czasopiśmie dostępne są na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe (CC BY-NC-ND 4.0)