W dawnej teologii tzw. dowody na istnienie Boga aż do czasów nowożytnych miały charakter reistyczny, opierały się na takich elementach rzeczywistości, jak kosmos, natura, przyroda. W czasach obecnych doszły argumenty antropologiczne: z umysłu, logiki, języka, woli, czynów i religijności, ale i one mają też charakter reistyczny. Obecnie przyszedł czas na integrację i umocnienie argumentów antropologicznych przez zbudowanie argumentacji z całego fenomenu osoby ludzkiej, zarówno indywidualnej, jak i społecznej, z jej istnienia, natury i jaźni oraz z najwyższej doskonałości bytowej. Takie podejście prowadzi do odkrycia, że cały świat osobowy człowieka woła o Najwyższą Istotę osobową jako jedyny ostateczny sens jego samego i całej rzeczywistości.
Cited by / Share
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Roczniki Teologiczne · ISSN 2353-7272 | eISSN 2543-5973 · DOI: 10.18290/rt
© Towarzystwo Naukowe KUL & Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Artykuły w czasopiśmie dostępne są na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe (CC BY-NC-ND 4.0)