Język Polski
English
Pastoralna promocja wiernych świeckich w kontekście duszpasterstwa rodzin
Mieczysław Polak
Abstrakt
Sobór Watykański II oraz posoborowe nauczanie Kościoła, a zwłaszcza adhortacja apostolska Jana Pawła II Christifideles laici, dały teologiczne podstawy do przyznania wiernym świeckim ich właściwego miejsca i roli w posłannictwie zbawczym Kościoła. Te założenia wymagają jednak ciągłej troski o ich realizację w codziennej praktyce Kościoła, w duszpasterstwie. Jednym z ważniejszych postulatów nowej ewangelizacji jest zatem pastoralna promocja kościelnego laikatu. Pierwszą płaszczyzną społecznego i kościelnego zaangażowania wiernych świeckich jest zaangażowanie na rzecz rodziny. Chodzi tu zarówno o udział w duszpasterstwie rodzin, jak i o działania w sferze ekonomicznej, kulturalnej i ustawodawczej, które promowałyby rodzinę. Udział wiernych świeckich w duszpasterstwie rodzin został określony przez Jana Pawła II jako kościelne posłannictwo. Jest to zatem nie tyle pomoc kapłanom, ile właściwe wiernym świeckim zadanie apostolskie. Niniejszy artykuł stanowi próbę ukazania konieczności pastoralnej promocji wiernych świeckich jako postulatu nowej ewangelizacji. Prezentuje teologiczne podstawy ich udziału w misji apostolskiej Kościoła oraz formułuje wnioski pastoralne.
Słowa kluczowe:
teologia pastoralna, wierni świeccy, małżeństwo, rodzina, duszpasterstwo rodzin, powołanie i posłannictwo wiernych świeckich, ewangelizacja, nowa ewangelizacjaSzczegóły
Bibliografia
Statystyki
Autorzy
Cited by / Share
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.