Współczesna pieśń ku czci Bożego Miłosierdzia rozwija się stosunkowo szybko. Badaniom poddano 56 utworów, zawartych w zbiorach powstałych w środowisku Sanktuarium Łagiewnickiego w Krakowie. Źródłem tekstów jest Dzienniczek s. Faustyny Kowalskiej oraz psalmy, a także twórczość poetycka ponad dwudziestu autorów. Melodie, poza jednym wyjątkiem zastosowania kontrafaktury, są oryginalne i pochodzą od 25 twórców. Struktura tekstów wpisuje się generalnie w ogólne tendencje poezji polskiej, gdzie popularne i dominujące miary metryczne znajdują swoje odbicie w badanych tekstach (11-, 13-zgłoskowce), rymy (żeńskie, paroksytoniczne dokładne), strofy (4-wersowe o rymach parzystych oraz naprzemiennych, z przewagą tych ostatnich). Podobnie w warstwie muzycznej dominują formy 2-częściowe, o różnych członach (AB) i układach wewnętrznych powiązań: ab+cd, aa+a1b, aa1+bc, ab+cc1 i ab+ca1. Mniej liczne są formy trzyczęściowe o typach struktur: AA1B, ABA1, ABB i ABC. Ponadto spotykamy formy refrenowe i psalmowe.
Cited by / Share
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Roczniki Teologiczne · ISSN 2353-7272 | eISSN 2543-5973 · DOI: 10.18290/rt
© Towarzystwo Naukowe KUL & Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Artykuły w czasopiśmie dostępne są na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe (CC BY-NC-ND 4.0)