Jednym z najważniejszych zabytków kultury liturgicznej stróżów Grobu Bożego jest dokument Constitutiones Generalis Capituli Miechoviensis. Jego treść stała się przyczynkiem do podjęcia analizy dotyczącej recepcji postanowień ogólnokościelnych wskazanych przez ojców Soboru Trydenckiego w postanowieniach kapituły, których efektem jest wskazany dokument. Badane konstytucje zawierają bardzo obszerną paletę przepisów, które w sposób bezpośredni lub mniej zaawansowany ukazują ogromną troskę o poprawność liturgiczną w miechowskim konwencie. W pierwszej części przedstawiona została ogólna charakterystyka liturgicznej tradycji zakonników Grobu Bożego. Następnie ukazane zostały wyniki badań wskazanego dokumentu. Przeprowadzona analiza dotyczy jedynie tekstów odnoszących się do poszczególnych osób odpowiedzialnych za przygotowanie i przebieg celebracji liturgicznych. Obejmują one pełniących następujące oficja: przełożonego generalnego, kustosza skarbca, starszego i młodszego zakrystianina, kaznodziei i kantora. Wskazana tematyka osadzona została w kontekście uchwał Soboru Trydenckiego, co pozwoliło wyciągnąć wnioski o zbieżności dwóch normatywnych instytucji. Wartym podkreślenia jest fakt doprecyzowania postanowień Tridentinum dla potrzeb wspólnoty. Są one jednak zawsze zgodne z nadrzędnym dokumentem
Cited by / Share
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Roczniki Teologiczne · ISSN 2353-7272 | eISSN 2543-5973 · DOI: 10.18290/rt
© Towarzystwo Naukowe KUL & Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Artykuły w czasopiśmie dostępne są na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe (CC BY-NC-ND 4.0)