Małżeńskie communio personarum w perspektywie jedyności i troistości Boga

Paweł Landwójtowicz

doi:10.18290/rt.2016.63.6-11

Data publikacji : 2016-06-30

Tom 63 Nr 6 (2016)

Małżeńskie communio personarum w perspektywie jedyności i troistości Boga

Paweł Landwójtowicz

DOI: https://doi.org/10.18290/rt.2016.63.6-11

Abstrakt

Centralną prawdą objawienia chrześcijańskiego jest to, że absolutnie pierwsze są Osoby boskie wraz z Ich wzajemnym przylgnięciem oraz łącznością. Ich komunia stanowi istotę, archetyp wszelkich rzeczywistości jest tym, według czego winno być wszystko kształtowane. Trójca Święta i małżeństwo ludzi to dwie rzeczywistości całkowicie różne. Uwzględniając powyższe założenia dotyczące analogii między Trójcą Świętą a małżeństwem, przedstawione zostały wybrane cechy wynikające z jedyności i troistości Boga (relacyjność, jedność, wzajemność, równość, miłość, komunikacja), a następnie przedstawiono wynikające z nich wskazania dla małżeństwa i ich wspólnotowego życia. Powyższe rozważania jasno wskazują, iż pogłębione spojrzenie teologiczne na najważniejszą prawdę objawioną o Bogu w Trójcy Osób pozwala także odnajdywać istotne inspiracje dla życia małżeńsko-rodzinnego i duchowości z nim związanej w codzienności.

Słowa kluczowe:

małżeńskie communio personarum, Trójca Święta, relacyjność Trójcy Świętej, jedność Trójcy Świętej

Szczegóły

Bibliografia

Statystyki

Autorzy

Pobierz pliki

pdf

Wskaźniki altmetryczne

Cited by / Share

Licencja

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.

Bibliografia

Bartnik Cz., „Osoba” w Trójcy Świętej, „Collectanea Theologica”, 53 (1983), f. 2, s. 17-27.

Cichosz W., Miłość trynitarna jako fundament kształtowania relacji osobowych, „Communio”, 26 (2006), nr 2, s. 109-119.

Danielou J., Trójca Święta i tajemnica egzystencji, Kraków: Znak 1994.

Grześkowiak J., Małżeństwo jako analogia Trynitarna, „Roczniki Teologiczno-Kanoniczne”, 29 (1982), z. 6, s. 41-54.

Jagodziński M., Sakramenty w służbie Communio, Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego 2008.

Jan Paweł II, Wierzę w Boga Ojca, Città del Vaticano: Libreria Editrice Vaticana 1987.

Jan Paweł II, Wierzę w Ducha Świętego Pana i Ożywiciela, Città del Vaticano: Libreria Editrice Vaticana 1992.

Jeż A., Jezus Chrystus w kontekście ludzkiej komunikacji, Tarnów: Biblos 2002.

Kasper W., Bóg Jezusa Chrystusa, Wrocław: TUM 1996.

Kraus G., Dostęp do rozumienia Trójcy Świętej w perspektywie interpersonalnej, „Roczniki Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego”, 18 (1998), s. 136-151.

Król R., Obecność Ducha Świętego w Jezusie Chrystusie, „Studia Paradyskie”, 7 (1998), s. 75-86.

Kupczak J., Trynitarne źródła teologii daru w myśli Jana Pawła II. Próba interpretacji, „Sosnowieckie Studia Teologiczne”, 6 (2003), s. 155-170.

Lachner R., Communio – eine Grundidee des christlichen Galubens. Ein Beitrag zur Elementarisierung im Fach Dogmatik, w: R. Lachner, E. Spiegel (red.), Qualitätsmanagement in der Thelogie. Chansen und Grenzen einer Elementarisierung im Lehramtsstudium, Kevelaer: Butzon&Bercker 2003, s. 225-251.

Liszka P., Dynamizm jedności Osób Bożych w Trójcy Świętej, „Wrocławski Przegląd Teologiczny”, 2 (1994), nr 2, s. 29-40.

Moltmann J., Der dreieinige Gott, w: R. Weth (red.), Der lebendige Gott. Auf den Spuren neueren trinitarischen Denkens, Neukirchen–Vluyn: Neukirchener Verlag 2005, s. 178-196.

Nowak A.J., Człowiek wiary nadziei miłości, Katowice: Księgarnia Świętego Jacka 1988.

Ozorowski E., Bóg – życie, miłość, komunia, „Studia Theologica Varsaviensia”, 39 (2001), nr 1, s. 21-33.

Rahner K., Podstawowy wykład wiary, Warszawa: PAX 1987.

Sikora P., O pewnych trudnościach łacińskiej teologii trynitarnej, „Collectanea Theologica”, 73 (2003), nr 3, s. 51-60.

Szczepaniec S., Trójosobowy Bóg zasadą rozumienia communio personarum w nauczaniu Ojca Świętego Jana Pawła II, „Roczniki Teologiczne”, 62 (1995), z. 5, s. 83-94.

Szczurek J., Trójjedyny, Kraków: Wydawnictwo Naukowe PAT 2003.

Szymik J., Teologiczne podstawy rozumienia komunikacji, „Ethos”, 6 (1993), nr 4, s. 36-43.

Wilski T., „Tajemnica osoby” – klucz do rozumienia siebie i Boga, „Communio”, 2 (1982), nr 2 (8), s. 24-44.

Wilski T., K. Rahnera próba transcendentalno-antropologicznej orientacji w ujęciu misterium Trójcy Świętej wcielenia i łaski, „Studia Gnesnensia”, 7 (1982-1983), s. 235-262.

Wojtkiewicz K., Jedność i wielkość w świetle tajemnicy trynitarnej, „Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie”, 12 (2007), s. 205-222.

Wojtkiewicz K., Trójca Święta jako zasada życia chrześcijańskiego. Teologiczno-krytyczne studium Gisberta Greshakego, Szczecin: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego 1995.