Zadania hierarchii kościelnej wobec zrzeszeń religijnych

Wiesław Śmigiel

doi:10.18290/rt.2016.63.6-10

Data publikacji : 2016-06-30

Tom 63 Nr 6 (2016)

Zadania hierarchii kościelnej wobec zrzeszeń religijnych

Wiesław Śmigiel

DOI: https://doi.org/10.18290/rt.2016.63.6-10

Abstrakt

Hierarchia kościelna jest gwarantem trwałości i jedności struktury eklezjalnej, ale potrzebuje zrzeszeń religijnych, aby ubogacać Kościół charyzmatami i ożywczym tchnieniem Ducha Świętego i w ten sposób chronić go przed nadmierną instytucjonalizacją. W Polsce do zrzeszeń religijnych należy około 8% katolików (participanstes), co stanowi znaczną siłę ewangelizacyjną. Zrzeszenia religijne przyczyniają się również do odnowy Kościoła i sprawiają, że jest on żywym organizmem. Natomiast od hierarchii kościelnej zrzeszenia otrzymują potwierdzenie eklezjalne, opiekę i gwarancję wykorzystania otrzymanych charyzmatów dla dobra ludu Bożego. Hierarchia broni zrzeszenia religijne przed anarchią oraz nadaje im eklezjalny kierunek. Posługa hierarchiczna również jest realizacją charyzmatu służebnego wobec innych charyzmatów i darów obecnych w Kościele.

Słowa kluczowe:

zrzeszenia religijne, grupy, ruchy, wspólnoty, stowarzyszenia, eklezjalność, hierarchia kościelna, biskup, prezbiter, duchowni, charyzmat, urząd kościelny, duszpasterstwo grupowe

Szczegóły

Bibliografia

Statystyki

Autorzy

Pobierz pliki

pdf

Wskaźniki altmetryczne

Cited by / Share

Licencja

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.

Bibliografia

Franciszek, Adhortacja apostolska „Evangelii gaudium”, Kraków: Wydawnictwo M 2014.

Franciszek, Powołani są jak nieoszlifowany diament. Przemówienie do uczestników sesji plenarnej Kongregacji do spraw Duchowieństwa, „L’Osservatore Romano”, 35(2014), nr 11, s. 30-31.

Franciszek, Ewangelia bliskości. Rozmowa z polskimi biskupami w katedrze na Wawelu, „ L’Osservatore Romano”, 37(2016), nr 7-8, s. 10.

Hater R.J, Przewodnik parafialny po nowej ewangelizacji. Plan działania w dzieleniu się wiarą, Gubin: Wydawnictwo „Przystanek Jezus” 2015.

Jan Paweł II, List „Ogniqualvolta” do biskupa Paula Josefa Cordesa (30 VIII 1990), w: Statut Drogi Neokatechumenalnej, Lublin: Centrum Formacji Wspólnot Neokatechumenalnych 2002, s. 155-157.

Jan Paweł II, Trzeba się dzielić bogactwem charyzmatów. Przesłanie do uczestników „Seminarium na temat nowych ruchów i wspólnot kościelnych” (16-19.06.1999), „L’Osservatore Romano”, 20(1999), nr 9-10, s. 27.

Kongregacja Nauki Wiary, Instrukcja „Ardens felicitatis desiderium” na temat modlitwy o uzdrowienia (14.09.2000), Wrocław: TUM Wydawnictwo Wrocławskiej Księgarni Archidiecezjalnej 2003.

Kuliberda A., Weźmiecie w darze Ducha Świętego. Duszpasterskie znaczenie grup modlitewnych, chrztu w Duchu Świętym i glosolalii, Częstochowa: Mamre 2005.

Müller G.L., Dogmatyka katolicka, Kraków: Wydawnictwo WAM 2015.

Nagy S., Charyzmat i urząd w Kościele, „Zeszyty Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego”, 19(1976), nr 3, s. 45-55.

Rapacz J., Biskup a stowarzyszenia wiernych, w: P. Majer (red.), Biskup pasterz diecezji, Kraków: Wydawnictwo Naukowe PAT 2003, s. 103-120.

Ratzinger J., Opera omnia, t. VIII/1, Kościół – znak wśród narodów, Lublin: Wydawnictwo KUL 2013.

Rey D., Parafio obudź się. Wyzwania nowej ewangelizacji, Gubin: Wydawnictwo „Przystanek Jezus” 2014.

Suenens L.J., „Spoczynek w Duchu” kontrowersyjne zjawisko, Kraków: Wydawnictwo Światło-Życie 2005.

Szentmártoni M., Psychologia pastoralna, Kraków: Wydawnictwo WAM 1995.

Szulc A., Odnowa Kościoła w Polsce, w: K. Kaucha, A. Pietrzyk, W. Rebeta (red.), Rok wiary – rok odnowy, Lublin: Wydawnictwo KUL 2013, s. 169-181.

Śmigiel W., Eklezjalność Drogi Neokatechumenalnej, „Roczniki Teologiczne”, 54(2007), z. 6, s. 365-377.

Śmigiel W., Eklezjalność zrzeszeń religijnych, Pelplin: Bernardinum 2015.

Testa B., Instytucja i charyzmat kapłaństwa hierarchicznego, „Communio”, 17(1977), nr 3, s. 62-73.