Podmiotem creatio continua jest Bóg, w chrześcijaństwie Bóg Trójjedyny. Fundamentalnie natura boska, Osoby Boskie: Ojciec, Syn i Duch Święty, który w logice wewnętrznego życia Trójcy jest trzeci, a wobec świata najbardziej bezpośredni. Specyfika personalna trzeciej Osoby Boskiej predysponuje do aktywności, do kreatywności, do wzbudzania w stworzeniach kreatywnej mocy i stwórczego działania. Duch Święty rozwija i jednoczy, tworzy wnętrze bytów, wiąże je ze sobą i umacnia więź ze Stwórcą.
Ciągłe stwarzanie zakodowane jest w akcie stwórczym i współbrzmi z działaniem Opatrzności, która też jest dziełem całej Trójcy, a wtórnie również dziełem ludzi: jednostek i społeczeństw.
Uczestniczenie w dziele stwórczym jest proporcjonalne do wzrastania w świętości, a tym samym do bycia osobą. Byty stworzone personalizują siebie poprzez uczestniczenie w creatio continua, a uczestnicząc w tym dziele personalizują się. Dokonuje się to na drodze aktywności intelektu, woli oraz uczuć.
W centrum ciągłego stwarzania znajduje się Jezus Chrystus, jako Bóg i jako człowiek.
Cited by / Share
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Roczniki Teologiczne · ISSN 2353-7272 | eISSN 2543-5973 · DOI: 10.18290/rt
© Towarzystwo Naukowe KUL & Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Artykuły w czasopiśmie dostępne są na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe (CC BY-NC-ND 4.0)