Artykuł podejmuje problem obecności synkretystycznych i pogańskich wierzeń oraz praktyk religijnych związanych ze śmiercią i pogrzebem katolickim wśród ludności Igboland w Nigerii, który to teren znany jest jako zdecydowanie katolicki. Autor charakteryzuje konkretne przykłady synkretystycznych i pogańskich wierzeń oraz praktyk religijnych związanych z pochówkiem, jak wiara w złe duchy, zemsta i odwet na zmarłym, konieczność oczyszczenia i okupu złożonego za zmarłego „złą śmiercią”, rytuał wypicia wody, którą umyto ciało zmarłego przez podejrzanego o zadanie mu śmierci. W kolejnej części artykułu zostały przedstawione teologiczne i moralne konsekwencje wcześniej opisanych wierzeń i praktyk. Artykuł wieńczy ogólny wniosek, że według autora błędem jest traktowanie tychże praktyk i wierzeń jako części inkulturacji. Uważa on, że inkulturacja, jako właściwy sposób ewangelizacji, polega na uznaniu oraz włączaniu przez Kościół danej kultury w tych jej przejawach, które są zgodne z wiarą chrześcijańską. Te niezgodne z nią powinny być oczyszczone i nie mogą być inkulturowane, gdyż wówczas rodziłby się synkretyzm, który zagrażałby tożsamości chrześcijaństwa i Kościoła.
Cited by / Share
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Roczniki Teologiczne · ISSN 2353-7272 | eISSN 2543-5973 · DOI: 10.18290/rt
© Towarzystwo Naukowe KUL & Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Artykuły w czasopiśmie dostępne są na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe (CC BY-NC-ND 4.0)