Głównym przedmiotem rozważań jest określenie związku między poziomem samooceny a planami życiowymi gimnazjalistów. Badaniami objęto 100 gimnazjalistów w wieku od 14 do 17 lat. W celu uzyskania materiału badawczego zastosowano następujące narzędzia badawcze: Wielowymiarowy Kwestionariusz Samooceny (MSEI) O'Brien i Epstein, Kwestionariusz Plany Życiowe Młodzieży (Łukasiewicz, Stachyra-Świderska, Stefanek). Wyniki badań wykazały, że wiele wymiarów samooceny jest związanych z planami zawodowymi. Poczucie bycia kochanym i świadomość własnych kompetencji wiąże się również z nadziejami dotyczącymi przyszłej pracy jako miejsca dającego możliwość własnego rozwoju. Młodzi ludzie, mający emocjonalne i finansowe wsparcie rodziców w kwestii przyszłej edukacji, czują się bardziej kochani, kompetentni, pełni wigoru i uważają, że potrafią wzbudzać szacunek innych osób. Ci, którzy liczą, że praca podniesie ich standard życia, to osoby, które wierzą w swoje zdolności, a także dobrze oceniają własną formę fizyczną i umiejętność oddziaływania na innych.
Cited by / Share
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Roczniki Teologiczne · ISSN 2353-7272 | eISSN 2543-5973 · DOI: 10.18290/rt
© Towarzystwo Naukowe KUL & Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Artykuły w czasopiśmie dostępne są na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe (CC BY-NC-ND 4.0)