Data publikacji : 2018-09-28

Dorobek lubelskiej szkoły teologii fundamentalnej w zakresie eklezjologii

Krzysztof Kaucha



Abstrakt

Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie dorobku (autorów, dzieł, zagadnień, przemian) lubelskiego ośrodka teologii fundamentalnej w zakresie eklezjologii. Artykuł składa się z następujących punktów: treści eklezjologiczne przed zainicjowaniem lubelskiej szkoły teologii fundamentalnej (1), treści eklezjologiczne w twórczości ks. Edwarda Kopcia (2), eklezjologiczny dorobek ks. Stanisława Nagyego i jego uczniów (3), eklezjologiczny dorobek ks. Mariana Ruseckiego i jego uczniów (4) oraz zakończenia. W podsumowaniu stwierdzono, że w badaniach w zakresie eklezjologii zachodziły przemiany analogiczne do przemian w europejskiej eklezjologii katolickiej na przestrzeni ostatnich stu lat. Najpierw była to eklezjologia dogmatyczno-apologetyczna i polemiczna z prawosławiem rosyjskim (ks. P. Kremer), potem – u ks. E. Kopcia i ks. S. Nagyego – tradycyjna, utrzymana jeszcze w duchu apologetyki intelektualistycznej. W późniejszym okresie ks. Nagy przekształcał ją w eklezjologię posoborową o coraz wyraźniejszym profilu teologicznym i ekumenicznym, co czynił też ks. R. Łukaszyk. Największy wkład wniósł ks. M. Rusecki, który synchronizował eklezjologię z chrystologią (u ks. Kopcia i ks. Nagyego były one niezależne) i poszerzył argumentację na rzecz wiarygodności Kościoła. Jego dorobek jest rozwijany przez jego uczniów.

Słowa kluczowe:

demonstratio catholica, eklezjologia apologetyczna, eklezjologia fundamentalna, eklezjologia katolicka, fakt eklezjologiczny, Kościół Chrystusowy, Kościół katolicki, lubelska szkoła teologii fundamentalnej, prawdziwość Kościoła, teologia fundamentalna, wiarygodność Kościoła



Szczegóły

Bibliografia

Statystyki

Autorzy

Pobierz pliki

pdf

Wskaźniki altmetryczne


Cited by / Share


Roczniki Teologiczne · ISSN 2353-7272 | eISSN 2543-5973 · DOI: 10.18290/rt
© Towarzystwo Naukowe KUL & Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Artykuły w czasopiśmie dostępne są na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe (CC BY-NC-ND 4.0)