Data publikacji : 2018-08-31

Święcenia prezbiteratu w Kościołach syryjskich. Historia i struktura obrzędu

Mateusz Rafał Potoczny



Abstrakt

Sakrament święceń należy do depozytu najistotniejszych misteriów pozostawionych Kościołowi przez Jezusa Chrystusa. Przekazywana w nim sukcesja apostolska jest gwarantem ciągłości tradycji i prawdziwości chrześcijańskiego kultu, skoncentrowanego na wciąż przychodzącym, dzięki posłudze ołtarza, Panu. Chociaż wynikające ze święceń funkcje są wspólne całemu Kościołowi, to jednak różne tradycje liturgiczne wypracowały własne rozumienie tegoż sakramentu i związanej z nim posługi. Niniejszy artykuł stanowi refleksję nad istotą kapłaństwa w stopniu prezbitera w przestrzeni liturgicznej Kościołów syryjskich. Autor wychodzi od prezentacji rozumienia sakramentu oraz jego trwałości i obowiązywalności, a następnie przechodzi do omówienia struktury święceń w obydwu omawianych tradycjach. Całość wieńczy krótka refleksja teologiczna dotycząca głównej modlitwy konsekracyjnej święceń prezbiteratu.

Słowa kluczowe:

sakrament święceń, prezbiterat, Kościoły syryjskie, tradycja zachodniosyryjska, tradycja syroorientalna, kapłaństwo



Szczegóły

Bibliografia

Statystyki

Autorzy

Pobierz pliki

pdf

Wskaźniki altmetryczne


Cited by / Share


Roczniki Teologiczne · ISSN 2353-7272 | eISSN 2543-5973 · DOI: 10.18290/rt
© Towarzystwo Naukowe KUL & Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Artykuły w czasopiśmie dostępne są na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe (CC BY-NC-ND 4.0)