Data publikacji : 2019-12-30

O języku i stylu w Vademecum biskupa Wilhelma Pluty

Abstrakt

Celem autorów tekstów z zakresu komunikacji języka religijnego jest przede wszystkim oddziaływanie na postawy i poglądy odbiorców. Język analizowanych rozporządzeń, mimo że jest prosty, zrozumiały, przystępny dla konkretnego odbiorcy, którym tu jest duszpasterz – formator grupy, odpiera tezę stawianą przez współczesnych językoznawców. Styl, w którym dominują przede wszystkim terminy z zakresu szeroko rozumianej teologii i komunikacji religijnej, wzmacnia funkcję nakłaniającą, zachowując jednocześnie gatunkowo-stylistyczne wyznaczniki tekstu religijnego. Wielość i różnorodność stosowanych środków językowych wzbogaca język i styl oraz składa się na modalność o złożonym charakterze. Funkcja perswazyjna pełni zatem rolę nadrzędną, zaś jej elementem składowym jest szereg środków językowo--stylistycznych, charakterystycznych dla wypowiedzi z zakresu języka religijnego.

Słowa kluczowe:

język religijny, rozporządzenia, komunikacja, perswazja



Szczegóły

Bibliografia

Statystyki

Autorzy

Pobierz pliki

pdf

Wskaźniki altmetryczne


Cited by / Share


Roczniki Teologiczne · ISSN 2353-7272 | eISSN 2543-5973 · DOI: 10.18290/rt
© Towarzystwo Naukowe KUL & Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Artykuły w czasopiśmie dostępne są na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe (CC BY-NC-ND 4.0)