Pielęgniarki są ważnymi promotorkami zdrowia społeczności, więc muszą bardziej świadomie dbać o własne zdrowie, aby służyć jako rzeczniczki promocji zdrowia i wzory do naśladowania. Aktywność fizyczna jest jednym z istotnych wymiarów prozdrowotnych zachowań i zdrowego stylu życia. Celem niniejszego artykułu było porównanie aktywności fizycznej w czasie wolnym od pracy pielęgniarek i kobiet wykonujących inne zawody. Przebadano 100 pielęgniarek i 100 osób z grupy kontrolnej. Kontrolowano zmienne demograficzne, dobierając osoby badane „metodą doboru parami” pod względem dwóch zmiennych – miejsca zamieszkania oraz wieku respondentek. W badaniach posłużono się zbudowanym dla niniejszych celów badawczych kwestionariuszem ankiety. Badania ujawniły, że różnice dotyczą nie tyle form aktywności ruchowej, co jej częstości i jest to zazwyczaj związane z wiekiem badanych. Najczęstszymi formami aktywności fizycznej w obu grupach są spacery i jazda na rowerze, ale pielęgniarki podejmują je znacznie rzadziej, gdyż mają istotniej mniej czasu wolnego, zarówno w dni robocze, jak i wolne od pracy. Głównym motywem aktywności fizycznej dla pielęgniarek jest zdrowie (52%), zaś dla grupy kontrolnej przyjemność (35%). Pielęgniarki także istotnie częściej wykonują badania profilaktyczne oraz są przekonane o konieczności prowadzeniu zdrowego stylu życia.
Cited by / Share
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Roczniki Teologiczne · ISSN 2353-7272 | eISSN 2543-5973 · DOI: 10.18290/rt
© Towarzystwo Naukowe KUL & Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Artykuły w czasopiśmie dostępne są na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe (CC BY-NC-ND 4.0)