Personalistyczny charakter chrystofanii paschalnych w ujęciu ks. prof. Edwarda Kopcia (1918-1999)

Jacenty Mastej

doi:10.18290/rt.2019.66.9-1

Data publikacji : 2019-08-27

Tom 66 Nr 9 (2019)

Personalistyczny charakter chrystofanii paschalnych w ujęciu ks. prof. Edwarda Kopcia (1918-1999)

Jacenty Mastej

DOI: https://doi.org/10.18290/rt.2019.66.9-1

Abstrakt

Artykuł prezentuje personalistyczny charakter chrystofanii paschalnych w ujęciu ks. prof. Edwarda Kopcia, nestora teologii fundamentalnej w Polsce. Podjęty temat został zaprezentowany w czterech punktach: 1. Chrystofanie paschalne jako wiarygodne znaki zmartwychwstania; 2. Osobowy wymiar ukazywania się Zmartwychwstałego; 3. Personalistyczny charakter rozpoznania; 4. Personalistyczne aspekty misji, wiary paschalnej i świadectwa.

Wychodząc z przekonania, że chrystofanie paschalne stanowią najważniejsze znaki wiarygodności rezurekcji Jezusa, ks. E. Kopeć traktuje je zawsze jako wydarzenia realne oraz obiektywne i prezentuje je wieloaspektowo. Nade wszystko chrystofanie paschalne, podobnie jak starotestamentowe teofanie, mają dla lubelskiego profesora charakter osobowy. Spotkania zmartwychwstałego Pana z uczniami są wyrazem międzyosobowej relacji, co wyrażają istotne elementy większości chrystofanii, a mianowicie: ukazanie się – rozpoznanie – misja. Pionierskie opracowanie przez ks. E. Kopcia chrystofanii paschalnych w kategoriach personalistycznych koreluje z ich historiozbawczym charakterem, co ma istotne znaczenie dla wykazania wiarygodności rezurekcji Chrystusa.

Słowa kluczowe:

Edward Kopeć, Jezus Chrystus, zmartwychwstanie, chrystofanie paschalne

Szczegóły

Bibliografia

Statystyki

Autorzy

Pobierz pliki

pdf

Wskaźniki altmetryczne

Cited by / Share

Licencja

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.

Bibliografia

Bartsch H.W., Das Auferstehuhgszeugnis, sein historisches und sein theologisches Problem, Hamburg 1965.

Benoît P., Passion et résurrection du Seigneur, Paris 1966.

Bürgener K., Die Auferstehung Jesu Christi von Toten, 3. Aufl. Bremen 1976.

Cantinat J., Réflexion sur la résurrection de Jésus (d'aprés saint Paul et saint Marc), Paris 1978.

Daniélu J., La résurrection, Paris 1969.

Durrwell F.X., La résurrection de Jésus. Mystere de salut, ed. 3, Paris 1961.

Geense A., Auferstehung und Offenbarug, Göttigen 1971.

Guibert P., Il résurrection le troisième jour, Paris 1975.

Guitton J., Le problème de Jésus. Divinité et Résurrection, Paris 1953.

Kaucha K., Lubelska szkoła teologii fundamentalnej, w: Encyklopedia 100-lecia KUL, t. 1, Lublin 2018, s. 634-635.

Kaucha K., Wiarygodność i wiara w ujęciu lubelskiej szkoły teologii fundamentalnej, w: Wiara – wiarygodność, red. D. Wąsek, Kraków 2014, s. 634-635.

Kittel G., Die Auferstehung Jesu, Stuttgart 1937.

Klappert B., Diskussion um Kreuz und Auferstehung, 3. Aufl., Wuppertal 1968.

Koch G., Die Auferstehung Jesu Christi, 2. Aufl., Tübingen 1965.

Kolping A., Wunder und Auferstehung Jesu Christi, Bergen−Enkhein 1969.

Kopeć E., Chrystologia w świetle historii zbawienia, „Ruch Biblijny i Liturgiczny” 6(1953), s. 74-85.

Kopeć E., Apologia zmartwychwstania Chrystusa w pierwotnej kerygmie apostolskiej, „Roczniki Teologiczno-Kanoniczne” 6(1959), z. 3, s. 57-75.

Kopeć E., Chrystofania w teologii, w: Encyklopedia Katolicka, t. 3, kol. 302-303.

Kopeć E., Chrystofanie jako znaki zmartwychwstania Chrystusa, „Roczniki Teologiczno-Kanoniczne” 25(1978), z. 2, s. 21-29.

Kopeć E., Chrystologiczna koncentracja w teologii, „Roczniki Teologiczno-Kanoniczne” 22(1975), z. 2, s. 59-71.

Kopeć E., Ewangelia św. Pawła jako świadectwo o zmartwychwstaniu Chrystusa, w: Ze współczesnej problematyki biblijnej, red. S. Łach, Lublin 1961, s. 93-113.

Kopeć E., Historiozbawczy charakter zmartwychwstania Chrystusa, „Roczniki Teologiczno-Kanoniczne” 24(1977), z. 4, s. 107-118.

Kopeć E., Nowe próby interpretacji orędzia paschalnego, „Ateneum Kapłańskie” 64(1972), z. 1-2, s. 101-111.

Kopeć E., Problematyka zmartwychwstania Chrystusa w apologetyce współczesnej, „Collectanea Theologica” 30(1959), s. 83-108.

Kopeć E., Spotkanie św. Pawła z Chrystusem, „Zeszyty Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego” 3(1969), z. 1, s. 45-60.

Kopeć E., Świadkowie zmartwychwstania Jezusa Chrystusa, „Roczniki Teologiczno-Kanoniczne” 7(1960), z. 1, s. 5-43.

Kopeć E., Teologia fundamentalna, Lublin 19763.

Kopeć E., Wydarzeniowy i misteryjny aspekt zmartwychwstania Chrystusa, w: Teologia nauką o Bogu. Kongres Teologów Polskich, Kraków 1976, s. 225-228.

Kopeć E., Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa jako realny fakt i wydarzenie zbawcze, w: Jezus Chrystus. Historia i tajemnica, red. W. Granat, E. Kopeć, Lublin 1982, s. 246-277.

Kopeć E., Znaczenie chrystologicznej koncentracji w teologii współczesnej, w: Chrystocentryzm w teologii, red. E. Kopeć, Lublin 1977, s. 7-16.

Kopeć E., Znaczenie personalistycznej koncepcji wiary dla apologetyki współczesnej, „Roczniki Teologiczno-Kanoniczne” 11(1964), z. 2, s. 5-18.

Kremer J., Das älteste Zeugnis von der Auferstehung Christi, Stuttgart 1968.

Lehmann K., Jesus Christus ist auferstanden, Freiburg i Br. 1975.

Léon-Dufour X., Résurrection de Jésus et message pascal, Paris 1971.

Léon-Dufour X., Sur la résurrection de Jésus, „Recherches de Science Religieuse” 57(1969), s. 583-622.

Mastej J., Dorobek lubelskiej szkoły teologii fundamentalnej w zakresie chrystologii, „Roczniki Teologiczne” 65(2018), z. 9, s. 55-74.

Mastej J., Kaucha K., 100 lat teologii fundamentalnej na KUL, „Przegląd Uniwersytecki” 30(2018), nr 1, s. 22-25.

Mussner F., Die Auferstehung Jesu, München 1969.

Rusecki M., Elementy personalistycznej teologii fundamentalnej w ujęciu Edwarda Kopcia, „Roczniki Teologiczno-Kanoniczne” 32(1985), z. 2, s. 49-85.

Rusecki M., Kopeć Edward, w: Encyklopedia 100-lecia KUL, t. 1, Lublin 2018, s. 541-542.

Rusecki M., Kopeć Edward, w: Encyklopedia Katolicka, t. 9, kol. 794-795.

Rusecki M., Kopeć Edward, w: Leksykon Teologii Fundamentalnej, red. M. Rusecki i in., Lublin–Kraków 2002, s. 651-653.

Rusecki M., Ksiądz prof. dr hab. Edward Kopeć. Życie i działalność naukowo-dydaktyczna, „Roczniki Teologiczno-Kanoniczne” 32(1985), z. 2, s. 7-22.

Rusecki M., O księdzu profesorze Edwardzie Kopciu i jego wkładzie w polską teologię fundamentalną, w: Teologia wobec zjawisk paranormalnych, red. K. Kaucha, J. Mastej, Lublin 2011, s. 5-13.

Rusecki M., Zagadnienie personalizmu w pracach badawczych Wydziału Teologii KUL (1968-1993), „Roczniki Teologiczne” 43(1996), z. 4, s. 249-263.

Scheffczyk L., Auferstehung. Prinzio christlichen Glaubens. Einsiedeln 1976.

Schmitt J., Jésus résuscité dans la prédication apostolique. Paris 1949.

Schoonenberg P., Wege nach Emmaus. Unser Glaube an die Auferstehung Jesu, Graz 1974.

Skawiński K., Ku historiozbawczej wizji Zmartwychwstania Jezusa. Pojęcie Zmartwychwstania w ujęciu ks. Edwarda Kopcia, „Roczniki Teologiczno-Kanoniczne” 32(1985), z. 2, s. 39-50.

Spörlein B., Die Leugnung der Auferstehung, Regensburg 1971.

Wilckens U., Auferstehung. Das biblische Auferstehungszeugnis historisch untersucht und erklärt, Stuttgart 1970.