W swoim Kościele Pan otworzył jego usta (por. Syr 15, 5). Orędownictwo św. Jana Apostoła i Ewangelisty w świetle formularzy mszalnych Kościoła zachodniego do Soboru Trydenckiego

Waldemar  Pałęcki

doi:10.18290/rt20678-3

Data publikacji : 2020-08-31

Tom 67 Nr 8 (2020)

W swoim Kościele Pan otworzył jego usta (por. Syr 15, 5). Orędownictwo św. Jana Apostoła i Ewangelisty w świetle formularzy mszalnych Kościoła zachodniego do Soboru Trydenckiego

Waldemar Pałęcki

https://orcid.org/0000-0002-2154-9356

DOI: https://doi.org/10.18290/rt20678-3

Abstrakt

Od pierwszych wieków chrześcijaństwa kult świętych był nierozdzielnie związany z misterium Chrystusa. Zwłaszcza na początku oddawano szczególną cześć Matce Jezusa i najbliższym uczniom Chrystusa Pana. Jednym z tych uczniów Pana należących do grona Dwunastu, którego kult znany był od pierwszych wieków chrześcijaństwa, jest św. Jan Ewangelista. W tradycji zachodniej obchodzono dwa święta ku Jego czci: dzień narodzin dla nieba, 27 grudnia, oraz wspomnienie poddania go torturom, 6 maja. W kształtowaniu się kultu św. Jana oprócz przekazów biblijnych ważną rolę odegrały apokryfy Nowego Testamentu. Najczęściej z biblijnych przekazów w formularzach mszalnych przywoływano powołanie św. Jana jako rybaka ludzi, jego szczególną relację z Chrystusem podczas Ostatniej Wieczerzy oraz przekazanie pod jego opiekę Matki Pana. Wskazując na Jego naukę często odwoływano się do głoszonego przez niego Odwiecznego Słowa, które od początku było u Boga. Lektura tekstów liturgicznych ku czci św. Jana Ewangelisty pozwoliła ukazać tego Świętego w misterium Kościoła jako wzór zjednoczenia z Chrystusem i Jego Matką, oraz jako orędownika w codzienności życia wiernych.

Słowa kluczowe:

liturgia, kult świętych, Eucharystia, św. Jan Apostoł i Ewangelista

Szczegóły

Bibliografia

Statystyki

Autorzy

Pobierz pliki

pdf

Wskaźniki altmetryczne

Cited by / Share

Licencja

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.

Bibliografia

Acta Sanctorum Novembris, collecta digesta illustrata, a Carolo de Smedt, Iosepho de Backer, Francisco van Ortroy, Iosepho van den Gheyn, Hippolyto Delehaye & Alberto Poncelet, Societatis Iesu Presbyteris. Tomi II pars prior, qua dies tertius partim et quartus continentur praemissum est Martyrologium Hieronymianum edentibus Iohanne Baptista de Rossi et Ludovico Duchesne, Bruxellis 1894.

Auf der Maur H., Feste und Gedenktage der Heiligen, w: H.B. Meyer (red.), Gottesdienst der Kirche. Handbuch der Liturgiewissenschaft, t. VI/1, Regensburg 1994, s. 67-296.

Boguniowski J.W., Rozwój historyczny ksiąg liturgii rzymskiej do Soboru Trydenckiego i ich recepcja w Polsce, Kraków 2001.

Deshusses J., Le Sacramentaire Gregorien. Ses Principales Formes d’apres les plus anciens Manuscrits, v. 1, Fribourg 1971.

Dold A., Gamber K., Das Sakramentar von Monza (Im cod. F1/101 der dortigen Kapitelsbibliothek), Beuron 1957.

Eizenhöfer L., Siffrin P., Mohlberg L.C., Sacramentarium Veronense (Cod. Bibl. Capit. Veron. LXXXV [80]), Roma 1994.

Franz A., Die kirchlichen Benediktionen im Mittelalter, t. I, Freiburg 1909.

Fros H., Kult świętych w rozwoju historycznym i w liturgii Kościoła, w: tenże, Wprowadzenie do Mszy o świętych, cz. 1, Warszawa 1980, s. 16-101.

Fros H., Sowa F. (opr.), Księga imion i świętych, t. III, Kraków 1998.

Gregorius I, Liber antiphonarius. Ordinatus per circulum anni, PL 78, 641-724.

Gregorius Nyssenus, Oratio funebris qua fratris sui Basilii Magni laudes et memoriam concelebrat, PG 46, 787-818.

Gvillelmi Dvranti Rationale divinorvm officiorvm, VII-VIII, wyd. kryt. A. Davril, T.M. Thibodeau, Turnhout 2000.

Heiming O., Das Sacramentarium Triplex. Die Handschrift C 43 der Zentralbibliothek Zürich, B. I-II, Münster 1968-1983.

Heinz A., Liturgien. IV. Abendländische Liturgien. 2. Altspanische Liturgie, LThK VI, Freiburg im Breisgau 1997, kol. 982-983.

Hesbert R.J., Antiphonale Missarum sextuplex, Rome 1935.

Honorius Augustodunensis, Gemma animae sive de divinis officiis et antiquo ritu missarum, deque horis canonicis et totius annis solemnitatibus, PL 172, 541-737.

Joannes Belethus, Rationale divinorum officiorum, PL 202, 9-166.

Księga Pontyfików 1-96, (Synody i Kolekcje Praw, IX), opr. M. Ożóg, H. Pietras, Kraków 2014.

Leske A., Ewangelia według św. Mateusza, w: Międzynarodowy komentarz do Pisma Świętego, red. W.R. Farmer, Warszawa 2001, s. 1140-1209.

Liturgia mozarabica secundum regulam beati Isidori. Missale Mixtum, PL 85, 109-1055.

Missale Romanum Ex Decreto Sacrosancti Concilii Tridentini restitutum Pii V. Pont. Max. iussu editum, Romae, Apud Hęredes Bartholomęi Faletti, Joannem Uariscum, & Socios, Anno Domini MDLXX.

Missale Romanum ex decreto SS. Concilii Tridentini Restitutum Summorum Pontificum cura recognitum, Editio Typica, Typis Polyglottis Vaticanis 1962.

Mohlberg L.C. (wyd.), Missale Gothicum (Vat. Reg. lat. 317), Roma 1961.

Mohlberg L.C., Liber Sacramentorum Romanae Aeclesiae ordinis anni circuli (Cod. Vat. Reg. lat. 316/Paris Bibl. Nat. 7193, 41/56 Sacramentarium Gelasianum), Roma 1960.

Nadolski B., Galijski ryt, EK V, Lublin 1989, kol. 821-822.

Notkerus Balbulus, Liber sequentiarum, PL 131, 1003-1026.

Pałęcki W., Sakramentarz, EK XVII, Lublin 2012, kol. 901-903.

Righetti M., L’anno Liturgico, (Manuale di storia liturgica, t. II), Milano 1969.

S. Congregatio Rituum, Variationes in Breviario et Missali Romano ad normam novi Codicis Rubricarum, AAS 52(1960), s. 706-721.

Stachowiak L., Jan apostoł Ewangelista. I. W Piśmie św., EK VII, kol. 752-753.

Starowieyski M. (red.), Apokryfy Nowego Testamentu, t. II, cz. I, Kraków 20172.

Straszewicz M., Jan apostoł Ewangelista. II. Kult, EK VII, kol. 753-754.

Św. Augustyn, Homilie na Ewangelie i Pierwszy list Św. Jana, cz. II, (Pisma starochrześcijańskich pisarzy, t. XV), Warszawa 1977.

Wit Z., Troska liturgiczna o człowieka chorego w świetle polskich rytuałów potrydenckich (1631-1964), Lublin 1995.