Data publikacji : 2021-12-03

O rozeznawaniu kościelnym

Ramiro Pellitero Iglesias

https://orcid.org/0000-0002-7098-0783

Abstrakt

Kwestia rozeznania, wywodzącego się z okresu starożytności, zarówno epoki klasycznej, jak i chrześcijańskiej, jest dziś szczególnie aktualna z wielu powodów, zwłaszcza w aspekcie eklezjalnym: wśród nich należy wymienić drogę synodalności, odnowę teologii praktycznej (teologii moralnej, duchowej i pastoralnej), ciągłe odniesienia do dokumentów Magisterium Kościoła oraz nacisk na uczestnictwo wszystkich wiernych w misji Kościoła.

Z tego powodu wydaje się zasadnym, aby, po pierwsze, omówić cechy rozeznawania w perspektywie chrześcijańskiej i teologicznej. Po drugie, konieczne jest zbadanie specyficznych cech rozeznania kościelnego, a zwłaszcza zwrócenie uwagi na pewne szczegóły lub aspekty jego dynamiki, aby odróżnić je od innych podobnych procesów lub tych, które, choć obarczone pewnymi wadami, wykorzystują je na potrzeby ewangelizacji. Należy również uwypuklić zasadnicze postawy osób, które ją sprawują. Wreszcie, autor zwraca uwagę na potrzebę interdyscyplinarności, tzn. potrzebę włączenia nauki (zwłaszcza nauk o człowieku) w rozeznawanie eklezjalne.

Słowa kluczowe:

rozeznawanie kościelne, synodalność, teologia praktyczna, teologia pastoralna, rozeznanie i ewangelizacja



Szczegóły

Bibliografia

Statystyki

Autorzy

Wskaźniki altmetryczne


Cited by / Share


Roczniki Teologiczne · ISSN 2353-7272 | eISSN 2543-5973 · DOI: 10.18290/rt
© Towarzystwo Naukowe KUL & Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Artykuły w czasopiśmie dostępne są na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe (CC BY-NC-ND 4.0)