Artykuł przedstawia wyniki badań prowadzonych wśród rodziców dzieci niepełnosprawnych intelektualnie w stopniu lekkim. Ich celem było opisanie wiedzy rodziców na temat aktywności cyfrowych ich dzieci oraz scharakteryzowanie działań opiekunów w zakresie korzystania przez dzieci z nowych technologii cyfrowych. Badania zrealizowano metodą sondażu diagnostycznego. Objęto nimi 1295 osób. W badaniach stwierdzono statystycznie istotne związki pomiędzy częstotliwością korzystania z nowych mediów przez rodziców a częstotliwością korzystania z nich przez dzieci. Ustalono, że rodzice w pierwszej kolejności pozwalali dzieciom na samodzielne korzystanie z gier komputerowych (średni wiek inicjacji używania wynosił 11 lat), później z telefonu komórkowego (średni wiek inicjacji używania wynosił 11 lat i pół roku). Następnie wprowadzali dziecko w świat online (średni wiek inicjacji wynosił 12 lat). Dodatkowo stwierdzono istotne statystycznie różnice pomiędzy rodzicami pracującymi a niepracującymi w zakresie stosowanych w domu zasad korzystania z nowych mediów. Prawie 1/3 respondentów zgłaszała nadużywanie internetu przez dziecko, co dziesiąty rodzic wskazywał na kontakt dziecka w sieci z materiałami nieadekwatnymi do jego wieku, a co dwudziesty opiekun informował o potrzebie uregulowania płatności za ściągnięte przez dziecko z sieci aplikacje lub programy.
Cited by / Share
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Roczniki Teologiczne · ISSN 2353-7272 | eISSN 2543-5973 · DOI: 10.18290/rt
© Towarzystwo Naukowe KUL & Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Artykuły w czasopiśmie dostępne są na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe (CC BY-NC-ND 4.0)