Artykuł podejmuje zagadnienie wartości u Maksa Schelera i zwraca przy tym szczególną uwagę na pojęcie „sympatii“ w kontekście problematyki migracyjnej. Najpierw analizowane są takie elementy jak współczucie i miłość, których znaczenie hermeneutyczne i fenomenologiczne jest oparte na fundamencie osobowym. Aby osoba mogła rozwinąć w świecie realnym właściwą sobie dynamikę, musi koniecznie wyjść poza uwarunkowania etyki Maksa Schelera, opartej na fundamencie apriorycznym. W tym celu można by wykorzystać pojęcie „suppositum” Karola Wojtyly, gdzie osoba jest traktowana jako podmiot istnienia i działania. Prowadzi to nie tylko do realnego umocnienia harmonii społecznej, lecz także do udoskonalenia porządku osobowego w wymiarze etyczno-antropologicznym. Wpływa to ostatecznie na podejście do problematyki migracyjnej i uchodźczej.
Cited by / Share
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Roczniki Teologiczne · ISSN 2353-7272 | eISSN 2543-5973 · DOI: 10.18290/rt
© Towarzystwo Naukowe KUL & Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Artykuły w czasopiśmie dostępne są na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe (CC BY-NC-ND 4.0)