Artykuł przedstawia główne koncepcje na styku psychologii i teologii duchowości w pracach Geralda Gordona Maya (1940–2005), przyrodniego brata bardziej znanego psychologa egzystencjalnego Rollo Maya. Ponieważ idee Geralda Maya nie przeniknęły do głównego nurtu psychologii religii oraz teologii duchowości, w niniejszym tekście autor wskazuje kilka możliwych przyczyn takiego stanu rzeczy. Prezentuje jednocześnie istotne elementy spuścizny Maya, ukazując go jako oryginalnego badacza pracującego na granicy psychologii i teologii duchowości o bardzo wnikliwym spojrzeniu na człowieka, którego idee były prawdopodobnie zbyt zaawansowane na swój czas. Aby argumentować na rzecz tej tezy, rozpoczynając od diagnozy instrumentalizacji duchowości we współczesnym społeczeństwie, zostały przedstawione zręby psychologii i teologii kontemplacyjnej Maya, czyli unikalne ujęcie doświadczenia mistycznego, opis duchowych pragnień człowieka oraz ich potencjalny owoc, którym jest całkowite poddanie się Bogu.
Cited by / Share
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Roczniki Teologiczne · ISSN 2353-7272 | eISSN 2543-5973 · DOI: 10.18290/rt
© Towarzystwo Naukowe KUL & Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Artykuły w czasopiśmie dostępne są na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe (CC BY-NC-ND 4.0)