Autor wychodzi od stwierdzenia, że w przeciwieństwie do myśli starożytnej i średniowiecznej myśl nowożytna za pierwotny i naturalny stan ludzkiego współistnienia uznała konflikt (Hobbes, Marx, Sartre). W antropologii biblijnej, od której wychodzi Jan Paweł II w swojej adhortacji Familiaris consortio, pierwotna prawda człowieka nie jest wyrażona w modelu konfliktu, lecz przeciwnie – konflikt powstaje w wyniku zdrady pierwotnej prawdy, którą jest jedność kobiety i mężczyzny. W biblijnej wizji relacji międzyludzkich sytuacją wyjściową, doświadczeniem, w którym wyraża się pierwotna prawda o człowieku, nie jest zatem relacja konfliktu, lecz relacja mężczyzna-kobieta, w której dwie osoby potwierdzają swoje człowieczeństwo nie poprzez poddanie drugiej osoby swojej własnej woli, lecz poprzez dar z siebie, który składają sobie nawzajem. W antropologii adhortacji Familiaris consortio małżeństwo i rodzina są uprzywilejowanym miejscem, w którym człowiek doświadcza przynależności i daru.
Cited by / Share
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Roczniki Teologiczne · ISSN 2353-7272 | eISSN 2543-5973 · DOI: 10.18290/rt
© Towarzystwo Naukowe KUL & Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Artykuły w czasopiśmie dostępne są na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe (CC BY-NC-ND 4.0)