Data publikacji : 2022-02-24

Natchnienie w diachronicznie ujmowanym Ciele Chrystusa. Przyczynek do eklezjologii natchnienia

Abstrakt

Niniejszy tekst stanowi przyczynek do teologii natchnienia. Autor wyprowadza wnioski dotyczące natchnienia biblijnego ze współczesnej myśli eklezjologicznej, ukazującej Kościół jako Ciało Chrystusa. Duch Święty działał na hagiografów włączonych w „my” Kościoła (Nowy Testament) lub przygotowujących drogę dla przyszłego Ciała Chrystusa (Stary Testament). Natchnienie zostało udzielone jednostkom, ale ze względu na wspólnotę i za pośrednictwem oddziaływania pozostałych członków Ciała Chrystusa na autorów natchnionych. Wszyscy biblijni pisarze służą sobie nawzajem także diachronicznie: Nowy Testament nie jest możliwy bez hagiografów Starego Testamentu, z kolei Stary Testament odkrywa swój najgłębszy sens dopiero wraz z nowotestamentalnym wypełnieniem. Oddziaływanie Ducha Świętego na autorów natchnionych należy postrzegać w ramach communio sanctorum oraz łączności Kościoła ziemskiego z niebieskim.

Słowa kluczowe:

natchnienie biblijne, eklezjologia natchnienia, Ciało Chrystusa, członki Chrystusa, jedność diachroniczna, communio sanctorum



Szczegóły

Bibliografia

Statystyki

Autorzy

Pobierz pliki

pdf

Wskaźniki altmetryczne


Cited by / Share


Roczniki Teologiczne · ISSN 2353-7272 | eISSN 2543-5973 · DOI: 10.18290/rt
© Towarzystwo Naukowe KUL & Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Artykuły w czasopiśmie dostępne są na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe (CC BY-NC-ND 4.0)