Język Polski
English
Motywy prawosławne w twórczości teologicznej s. Marii Celeste Crostarosa (1696-1755)
Abstrakt
Błogosławiona Maria Celeste Crostarosa, włoska mistyczka osiemnastego wieku, jest założycielką Zakonu Najświętszego Odkupiciela. Jej bogatą twórczość teologiczną stanowią głownie zapiski duchowe własnych przeżyć mistycznych, autobiografia i wskazówki duchowe skierowane zwłaszcza do sióstr własnego zakonu. Jej nauczanie było zgodne z oficjalnym nauczaniem Kościoła Katolickiego ówczesnych czasów (co zostało wnikliwie zbadane przez Święte Oficjum jeszcze za życia Crostarosy), jednakże zadziwia sposób w jaki opisywała swoje doświadczenie duchowe. Używała często pojęć i terminów, które są charakterystyczne dla teologii Kościoła Prawosławnego. W okresie panującego rygoryzmu prezentowała duchowość otwartą, pogodną, troszczącą się o zbawienie każdego człowieka, także spoza Kościoła katolickiego, czym zdecydowanie wyprzedziła swoje czasy.
W artykule wybrano niektóre elementy nauczania Crostarosy, które można uznać za motywy prawosławne, takie jak: sposób opisywania Trójcy Świętej, relacji wewnątrz Trójcy, relacji z każdą z Osób Trójcy Świętej, przebóstwienie, droga poznania Boga – pozytywna (katafatyczna) i negatywna (apofatyczna), pragnąc pokazać, że jej mistyka i nauczanie jest ponadkonfesyjne, a nawet wybiegające w przyszłość i ciągle aktualne.
Wskazano także fragmenty nauczania Marii Celeste, które są zadziwiająco podobne do myśli prawosławnego świętego Symeona Nowego Teologa, którego nauczania nie mogła znać. Celem było ukazanie uniwersalizmu jej nauczania, które jest aktualne także dziś i nie tylko dla sióstr Zakonu Najświętszego Odkupiciela.
Słowa kluczowe:
Crostarosa, przebóstwienie, apofatyzm, Trójca Święta, mistyka, PrawosławieSzczegóły
Bibliografia
Statystyki
Autorzy
Cited by / Share
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.