Filozoficzno-religijna koncepcja personalizmu egzystencjalnego M. Bierdiajewa

Richard Gorban

doi:10.18290/rt.2015.62.2-13

Published : 2015-02-27

Vol. 62 No. 2 (2015)

Philosophical-Religious Conception of Existential Personalism of M. Berdiaev

Richard Gorban

DOI: https://doi.org/10.18290/rt.2015.62.2-13

Abstract

M. Berdiaev's personalism is characterized by sequence of thought and systematization of the latter. Because of that one can literally name him a personalist. He believes that a man’s personality is in the core of the reality, is the central existence and absolute value. It is in the in the embryo state. It is not given as clear, full, perfect nature, but underlies a man for the further development and realization. It creates the person's backbone and essence. Complete formation and development of a man as a personality is only possible beyond the boundaries of the established reality, system and history, as they do not give a chance of absolute realization of a person in view of their determination. Freedom and spiritual being are essential for a person. They guide its way towards spiritual immaterial world, ultimately to the Lord as a Perfect Entity.

Keywords:

person, man, freedom, individual, Russian personalism, existence

Details

References

Statistics

Authors

Download files

pdf (Język Polski)

Altmetric indicators

Cited by / Share

Licence

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.

References

Антонов Н., Н.А. Бердяев и его религиозно-общественое миросозер¬цание, Санкт−Петербург 1912.

Bartnik Cz.S., Personalistyczna teologia historii, w: Pod tchnieniem Ducha Świętego, red. M. Finkel, Poznań 1964, s. 183-298.

Bartnik Cz.S., Personalistyczna koncepcja historii, „Biuletyn Towarzystwa Przyjaciół Teologii i Filozofii Chrześcijańskiej” 3(1973), s. 137-143.

Bartnik Cz.S., Personalizm, Lublin 2000.

Беpдяев H., О назначении человека, Москва 1993.

Беpдяев H., Человеческая личность и сверхличные ценности, „Совре¬менные записки” 63(1937).

Бердяев H., Проблема человека, „Путь” 12(1936).

Бердяев H., Философия Достоевского, Санкт−Петербург 1921.

Бердяев H., Миросозерцание Достоевского, Прага 1923.

Бердяев H., Откровение о человеке в творчестве Достоевского, „Русская мысль” 4(1918), s. 39-61.

Бердяев H., О рабстве и свободе человека, Paris 1927.

Бердяев H., Философия свободного Духа. Проблематика и апология христианства, Париж 1927.

Berdiaeff H., Essai de métaphysique eschatologique, Paris 1946.

Бердяев H., Опыт эсхатологической метафизики, Париж 1947.

Davy M., Nicolas Berdiaeff: L'homme du huitiéme jour, Paris 1964.

Франк C., Из истории русской философской мысли, Washington 1965.

Herberg W., Four Existentiallist Theologians, Garden City 1958.

Krzemień M., Filozofia w cieniu prawosławia, Wrocław 1998.

Лосский B., Мысли Н. Бердяева о назначении человека, „Новый жур¬нал” 44(1956).

Łosski W., Historia filozofii rosyjskiej, Kęty 2000.

Marcade J., Wpływ myśli rosyjskiej na francuskie środowisko filozoficzne: M.Bierdia¬jew i L. Szestоw, „Aletheia” 2(1988).

Mernham R., Two Russian Thinkers: N. Berdiaeff and L. Shestov, Collingwill 1987.

Molecka J., Mikołaj Bierdiajew, „Znak” 28(1976).

Mounier E., Découverte de la personne, Paris 1938.

Przemycki P., Antropologia chrześcijańska w ujęciu M. Bierdiajewa, Lublin 2001 (mps).

Segundo J.L., Berdiaeff, Une réflexion chrétienne sur la personne, Раris 1963.