Data publikacji : 2023-07-24

Pięćset lat dziejów formy przeszłej czasownika to be w Anglii Wschodniej. Badanie wariacyjności form

Abstrakt

Jak powszechnie wiadomo, czasownik to be jest najczęściej używanym czasownikiem  w różnych czasach, osobach i liczbie w języku angielskim, zarówno w mowie, jak i w piśmie. Co więcej, przynajmniej w standardowej odmianie angielszczyzny jest to czasownik o najwyższym stopniu nieregularności odmiany, charakteryzujący się wieloma odrębnymi formami ortograficznymi. Ten stopień nieregularności nie jest jednak powszechny w całym kręgu anglojęzycznym – bardziej regularne wzorce można znaleźć w wielu niestandardowych odmianach angielszczyzny. Pomimo licznych badań empirycznych w literaturze dotyczącej wariacyjności zjawisk językowych poświęconych formie przeszłej czasownika to be i pomimo znacznego korpusu danych na temat odmiany angielszczyzny z terenów Anglii Wschodniej, a zwłaszcza prac autorstwa Petera Trudgilla (np. 2021), jak dotąd nie przeprowadzono badań wariacyjnych nad przeszłą formą czasownika to be w centralnym obszarze językowym Wschodniej Anglii. W niniejszym artykule staramy się wypełnić tę lukę badawczą, analizując zbiory danych ze Wschodniej Anglii, rozdzielone między sobą dystansem historycznym długości połowy tysiąclecia. Badania nasze rozpoczynają się bowiem od historyczno-socjolingwistycznego studium form przeszłych czasownika to be na etapie późnośrednioangielskim, i polegają na obserwacjach, konstatacjach, opracowaniu ilościowym i analizie obecności tychże form w jednym z najważniejszych korpusów językowych tego okresu: internetowym elektronicznym wydaniu (wschodnioangielskich) Listów Pastonów w Virginia University Electronic Text Center. Następnie, przenosimy się znacznie bliżej dnia dzisiejszego, aby przeanalizować bardziej współczesny korpus Wschodniej Anglii pod kątem zmiennych wzorców form przeszłych czasownika to be, tj. korpus wywiadów socjolingwistycznych zebranych przez Petera Trudgilla w Norwich w latach sześćdziesiątych  XX wieku (zob. Trudgill, 1974). Chociaż analizowane dane są (co zrozumiałe) wysoce zróżnicowane, przedstawiona analiza pozwala poszerzyć nasze rozumienie wariacyjności form przeszłych to be, zarówno w perspektywie diachronicznej, jak i synchronicznej, poprzez umiejscowienie angielszczyzny terenu Wschodniej Anglii na mapie dialektów języka angielskiego.

Słowa kluczowe:

socjolingwistyka historyczna, formy przeszłe czasownika to be, niwelacja, wariacja i zmiany językowe, Listy Pastonów, Norwich, Anglia Wschodnia, Northern Subject Rule, polaryzacja



Szczegóły

Bibliografia

Statystyki

Autorzy

Pobierz pliki

pdf (English)

Wskaźniki altmetryczne


Cited by / Share


Roczniki Humanistyczne · ISSN 0035-7707 | eISSN 2544-5200 | DOI: 10.18290/rh
© Towarzystwo Naukowe KUL & Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II – Wydział Nauk Humanistycznych


Artykuły w czasopiśmie dostępne są na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe (CC BY-NC-ND 4.0)