Celem artykułu jest ukazanie form i strategii oporu w ostatniej dekadzie istnienia Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej. Ze względu na charakter tekstu, mnogość wcześniejszych badań i perspektywę badawczą pominięto rolę najbardziej rozpoznawalnych instytucji i organizacji politycznych, które przyczyniły się do upadku systemu totalitarnego w Polsce, wyeksponowano natomiast muzykę alternatywną i rockową jako środki wyrażania oporu. Próba syntezy została podjęta na podstawie zagadnień, takich jak: przedłużona liminalność, ambiwalencja kodu i mechanizmy działania systemu. W części analitycznej przedstawiono interpretację tekstów i dekonstrukcję warstwy muzycznej utworów dwóch zespołów nowofalowych – Kultu i Republiki (płyta Nowe sytuacje), w odniesieniu do zagadnienia oporu.
Cited by / Share
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Roczniki Humanistyczne · ISSN 0035-7707 | eISSN 2544-5200 | DOI: 10.18290/rh
© Towarzystwo Naukowe KUL & Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II – Wydział Nauk Humanistycznych
Artykuły w czasopiśmie dostępne są na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe (CC BY-NC-ND 4.0)