Data publikacji : 2025-01-09

Ku jedności i pełni. Filomatyzm jako propozycja istnienia

Abstrakt

Tematem artykułu jest refleksja nad zjawiskiem filomatyzmu traktowanym tu jako koherentna propozycja egzystencjalna, która w przypadku Adama Mickiewicza pozwoliła poecie uchwycić Sens własnego życia na długie lata i zdeterminowała jego działania. Model ten postulował, że jednostka „do-twarza się” i realizuje tylko poprzez uczestnictwo w różnych wspólnotach – od najbardziej intymniej relacji przyjacielskiej po wspólnotę narodową. Aspekt przezwyciężania procesów emancypacji jednostki na rzecz wspólnoty traktuję jako szczególny wyróżnik polskiego romantyzmu zrodzonego z doświadczeń filomackich. Doświadczenie to traktuję zarazem nie jako „epizod” w biografii poety i jego generacji, ale szczególną (i tak naprawdę jedyną) cezurę; najistotniejszy przełom biograficzny, na którym oparł budowlę swojego życia.

Słowa kluczowe:

Mickiewicz, filomaci, jednostka a wspólnota w romantyzmie, organicyzm romantyczny



Szczegóły

Bibliografia

Statystyki

Autorzy

Pobierz pliki

pdf

Wskaźniki altmetryczne


Cited by / Share


Roczniki Humanistyczne · ISSN 0035-7707 | eISSN 2544-5200 | DOI: 10.18290/rh
© Towarzystwo Naukowe KUL & Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II – Wydział Nauk Humanistycznych


Artykuły w czasopiśmie dostępne są na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe (CC BY-NC-ND 4.0)