Niniejszy artykuł poświęcony jest kontrastywnej analizie przyimka a/à w języku włoskim i w języku francuskim. Jako że metodologicznie badanie wpisuje się w językoznawstwo kognitywne, funkcjonowanie przyimka rozpatruje się w oparciu na roli percepcji, zbiorowego doświadczenia świata oraz dyskursu, gdzie ostatecznie dokonują się wybory językowe użytkowników danego języka. Punktem wyjścia proponowanych rozważań jest łacińskie pochodzenie przyimka a/à, które ma prowadzić do zweryfikowania następujących hipotez: 1. przyimek a/à realizuje te same wartości semantyczne w językach francuskim i włoskim, przy czym ich organizacja w obrębie kategorii jest różna i różne są użycia prototypowe; 2. przyimek a/à ma taką samą formułę inwariantu semantycznego w obu językach; 3. przyimek a/à należy do dwóch odrębnych językowych obrazów świata. Porównanie funkcjonowania przyimka a/à w językach włoskim i francuskim nie wykazało różnicy w sposobie percepcji ani użyć prototypowych. Różnica pojawiła się na poziomie definicji inwariantu semantycznego.
Cited by / Share
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Roczniki Humanistyczne · ISSN 0035-7707 | eISSN 2544-5200 | DOI: 10.18290/rh
© Towarzystwo Naukowe KUL & Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II – Wydział Nauk Humanistycznych
Artykuły w czasopiśmie dostępne są na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe (CC BY-NC-ND 4.0)