Data publikacji : 2024-02-20

Elekcja Stanisława Leszczyńskiego a szlachta lubelska w 1704 r.

Abstrakt

Z chwilą wkroczenia w granice Rzeczypospolitej wojsk szwedzkich podczas trzeciej wojny północnej wśród szlachty nastąpiła polaryzacja postaw wobec najeźdźcy oraz wobec króla Augusta II Wettina. Monarsze, który nie bardzo rozumiał i nie chciał rozumieć swych polskich i litewskich poddanych, zarzucano wywołanie powszechnie niechcianej wojny, zawarcie sojuszu z Rosją bez zgody sejmu oraz notoryczne łamanie praw i wolności szlacheckich. Część szlachty wielkopolskiej i mazowieckiej w zawiązanej konfederacji warszawskiej ostatecznie ogłosiła wypowiedzenie posłuszeństwa Augustowi, a król szwedzki Karol XII w parodii elekcji w 1704 r. wymusił powołanie na tron Stanisława Leszczyńskiego, zupełnie uległego dyktatowi swego protektora. Wobec nieznośnej i brutalnej okupacji szwedzkiej zdecydowana większość szlachty małopolskiej, w tym lubelskiej, opowiedziała się przeciwko najeźdźcom, a po stronie dotychczasowego władcy, w odpowiedzi na wydarzenia warszawskie zawiązując generalną konfederację sandomierską. Szlachta województwa lubelskiego wiernie trwała przy Auguście, podając w wątpliwość legalność jego detronizacji, a więc także bezprawnego obioru następcy, i to w tak niegodziwych okolicznościach. Tym niemniej niektórzy z magnackich luminarzy, jak Tarłowie czy Lubomirscy, stopniowo poczęli przechodzić do obozu przeciwnika. Wprawdzie na terenie województwa nie doszło do ważnych starć zbrojnych nadal toczącej się wojny, jednak ze względu na swe położenie geograficzne zostało ono dotknięte rujnującymi skutkami przemarszów, stacjonowania i akcji represyjnych zarówno wojsk obcych, czyli szwedzkich, saskich i rosyjskich, jak też i własnych polsko-litewskich, reprezentujących oba zwalczające się stronnictwa. Sytuacji tej nie zmieniła nawet wymuszona przez Szwedów abdykacja Augusta II w 1706 r., bowiem większość szlachty lubelskiej nadal nie chciała uznać panowania Leszczyńskiego aż do niespodziewanej klęski Szwedów pod Połtawą w 1709 r. i ucieczki „antykróla” z kraju.

Słowa kluczowe:

wielka wojna północna, województwo lubelskie, szlachta, sejmiki, elekcja królewska 1704 r., wojna domowa, zniszczenia wojenne



Szczegóły

Bibliografia

Statystyki

Autorzy

Pobierz pliki

pdf

Wskaźniki altmetryczne


Cited by / Share


Roczniki Humanistyczne · ISSN 0035-7707 | eISSN 2544-5200 | DOI: 10.18290/rh
© Towarzystwo Naukowe KUL & Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II – Wydział Nauk Humanistycznych


Artykuły w czasopiśmie dostępne są na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe (CC BY-NC-ND 4.0)