Głównym założeniem artykułu jest analiza inkorporacji oraz adaptacji zapożyczeń japońskich w języku hiszpańskim, oparta na słownikach powstałych w duchu tradycji akademickiej, zebranych w Nuevo tesoro lexicográfico de la lengua española (NTLLE). Mając na uwadze aktualne użycie japonizmów we współczesnym języku hiszpańskim, Autor podkreśla ich stopniową naturalizację, wzrost ich znaczenia oraz ostateczną inkorporację w źródłach leksykograficznych. Punktem wyjścia dla analiz jest zbiór 59 słów, zawartych w ostatnim wydaniu Diccionario de la lengua española (DLE) w wersji online (wyd. 23, 2014). Autor bada adaptację japonizmów, zmiany graficzne oraz morfologiczne, dokonuje próby klasyfikacji leksykalnej haseł oraz dzieli się spostrzeżeniami natury etymologicznej, które przybliżają ich semantykę we współczesnym języku hiszpańskim. W perspektywie diachronicznej, przeanalizowane zostały niektóre komponenty definicyjne słów pojawiających się w poszczególnych słownikach NTLLE. Autor prezentuje również losy hiszpańskich japonizmów w korpusach elektronicznych, aż do momentu wykrystalizowania się ich znaczeń aktualnych. Ponadto, omawia ich znaczenia ideologiczne, uwzględniając przy tym zmiany mentalne w ich docelowej wspólnocie językowej, czyli w społeczeństwie hiszpańskim.
Cited by / Share
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Roczniki Humanistyczne · ISSN 0035-7707 | eISSN 2544-5200 | DOI: 10.18290/rh
© Towarzystwo Naukowe KUL & Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II – Wydział Nauk Humanistycznych
Artykuły w czasopiśmie dostępne są na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe (CC BY-NC-ND 4.0)