Data publikacji : 2024-02-20

Obraz reformacji szlacheckiej w Wielkopolsce trzydzieści lat po konfederacji warszawskiej w świetle źródła kościelnego

Abstrakt

W artykule przedstawiono próbę odpowiedzi na pytanie, jak funkcjonowały wyznania reformowane na terenie Wielkopolski w kilkadziesiąt lat po 1573 r. Podstawę źródłową stanowi wizytacja archidiakonatu gnieźnieńskiego, obejmującego wschodnią część Wielkopolski, przeprowadzona w latach 1608-1609 przez Wincentego de Seve. We wspomnianej wizytacji zarejestrowano ponad 70 osób stanu szlacheckiego przynależących do różnych odłamów wyznania reformowanego. Jeżeli protestantem był właściciel wsi, w której znajdował się kościół parafialny, to świątynię przejmowano na zbór. Stąd też katoliccy mieszkańcy wsi uczestniczyli w nabożeństwach i sakramentach w kościołach sąsiednich miejscowości. Często w kościele działał minister protestancki, jednak celom religijnym służyły również prywatne domy. Funkcjonowały także miejsca stanowiące centra religijne oraz polityczne czy towarzyskie reformacji skupiające okolicę. Często rodziny protestanckie nie były jednolite wyznaniowo, a część ich członków była katolikami. Można zauważyć również, że reformacja traciła impet, gdyż protestanci nie byli aktywni w swoim działaniu i dochodziło do coraz większej liczby konwersji na katolicyzm.

Słowa kluczowe:

wizytacja, konfederacja warszawska, reformacja, protestantyzm, Wincenty de Seve, kontrreformacja, reforma katolicka, archidiakonat gnieźnieński, Wielkopolska, szlachta



Szczegóły

Bibliografia

Statystyki

Autorzy

Pobierz pliki

pdf

Wskaźniki altmetryczne


Cited by / Share


Roczniki Humanistyczne · ISSN 0035-7707 | eISSN 2544-5200 | DOI: 10.18290/rh
© Towarzystwo Naukowe KUL & Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II – Wydział Nauk Humanistycznych


Artykuły w czasopiśmie dostępne są na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe (CC BY-NC-ND 4.0)