Cyfrowa edycja naukowa tekstów literackich to obecnie coraz częstsza postać wydań, przeznaczonych dla stosunkowo wąskiego grona odbiorców. Zasady wzorcowych edycji typu A literatury staropolskiej sformułowali przed prawie siedemdziesięciu laty pracownicy Instytutu Badań Literackich PAN. Jakkolwiek dzisiaj by się do nich odnieść, reguły te są raczej respektowane, stanowią też punkt odniesienia dla krytycznej edycji tekstów późniejszych. Czy jednak cyfrowe narzędzia pozwalają już bezproblemowo sprostać takim wymaganiom? A pomijając kwestie gromadzenia i przechowywania – czy publikowanie takich wydań może napotkać trudności inne niż te, z którymi musieli mierzyć się dawni drukarze? W artykule starano się pokazać, jak rozwój i implementacja systemów informatycznych (głównie aplikacji, usług sieciowych) mogą wpłynąć na edycje tych samych źródeł.
Cited by / Share
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Roczniki Humanistyczne · ISSN 0035-7707 | eISSN 2544-5200 | DOI: 10.18290/rh
© Towarzystwo Naukowe KUL & Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II – Wydział Nauk Humanistycznych
Artykuły w czasopiśmie dostępne są na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe (CC BY-NC-ND 4.0)