Artykuł zawiera rekonstrukcję opracowanej i stosowanej przez Stanisława Moniuszko metody nauczania harmonii. Przedmiotem analizy jest treść Pamiętnika do nauki harmonii (1871), jedynego opublikowanego podręcznika, który nie został jeszcze dokładnie zbadany. Efektem tych badań, uwzględniających zarówno nieznane, jak i ignorowane konteksty, jest rekonstrukcja najważniejszych założeń tej metody oraz wskazanie tych elementów, które były oryginalnymi pomysłami kompozytora.
Cited by / Share
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Roczniki Humanistyczne · ISSN 0035-7707 | eISSN 2544-5200 | DOI: 10.18290/rh
© Towarzystwo Naukowe KUL & Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II – Wydział Nauk Humanistycznych
Artykuły w czasopiśmie dostępne są na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe (CC BY-NC-ND 4.0)