Data publikacji : 2024-08-28

Machiavelli i “horendalne”, ale konieczne konflikty

Abstrakt

W artykule zostaje poruszona kwestia konfliktu, która na przestrzeni wieków dzieliła i łączyła wielu intelektualistów. Dla Niccolò Machiavellego jest on niezbędnym etapem wzrostu, można powiedzieć, że uważa go za narzędzie służące wolności. Jako przykład podaje Republikę Rzymską, której społeczeństwo było trawione konfliktem między patrycjuszami i plebejuszami (Rozważania, księga I, rozdz. IV). Inni intelektualiści, tacy jak Girolamo Savonarola, Erazm z Rotterdamu, Etienne de La Boétie, Francesco Guicciardini, Thomas More, Baldassarre Castiglione, „Polski Makiawel” Krzysztof Warszewicki, zajmują się problematyką konfliktu, nadając mu inne, szersze znaczenie, które zostanie poddane analizie w niniejszym artykule: dzisiaj należałoby skonfrontować tych, dla których termin „konflikt” ma wydźwięk jedynie negatywy, z tymi, którzy nadają mu głębsze znaczenie, które kryje w sobie zalążek demokracji i wolności.

Słowa kluczowe:

konflikt, wojna, wolność, pokój, Machiavelli, Erazm z Rotterdamu, Warszewicki, Gramsci, związek zawodowy niezależny



Szczegóły

Bibliografia

Statystyki

Autorzy

Pobierz pliki

pdf (Italiano)

Wskaźniki altmetryczne


Cited by / Share


Roczniki Humanistyczne · ISSN 0035-7707 | eISSN 2544-5200 | DOI: 10.18290/rh
© Towarzystwo Naukowe KUL & Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II – Wydział Nauk Humanistycznych


Artykuły w czasopiśmie dostępne są na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe (CC BY-NC-ND 4.0)