Data publikacji : 2023-06-23

Diega Velázqueza malarstwo religijne na dworze Filipa IV

Abstrakt

W bibliotece Diega Velázqueza znajdowała się znikoma liczba książek religijnych. Stąd niektórzy uczeni, wskazując na niewielką liczbę dewocyjnych obrazów nadwornego malarza króla Filipa IV, uznawali go za sceptyka religijnego, co jednak byłoby nie do pomyślenia z jego rolą w kulturze hiszpańskiej tamtego okresu. Z pewnością religijność Velázqueza dalece odbiegała od typowej postawy, reprezentowanej przez większość współczesnych mu malarzy. Tematy religijne podejmował głównie w młodości, gdy w Sewilli pracował dla klienteli klasztornej, później, już w Madrycie – wolny od ograniczeń i nacisków, jakim podlegali inni artyści hiszpańscy, uzależnieni od gustów kościelnych zleceniodawców – wracał do motywów religijnych stosunkowo rzadko, za każdym razem, jak choćby w wypadku Martwego Chrystusa na krzyżu, Koronacji Madonny czy Świętych Antoniego i Pawła, na konkretne życzenie królewskie. Najwięcej dzieł religijnych wyszło spod pędzla artysty w czasie służby na królewskim dworze po powrocie z pierwszej podróży do Italii. Dotychczas bardzo mocno podkreślano jej fundamentalne znaczenie dla rozwoju artystycznego nadwornego malarza króla Filipa IV. Nie zauważono jednak, iż włoska wyprawa dała Velázquezowi okazję gruntownie poznać wszechobecne tam malarstwo religijne najwyższych lotów, uprawiane przez najwybitniejszych włoskich malarzy czy artystów pracujących dla papieży, królów i książąt. Wydaje się zatem, iż malarz zachwycił się nim na nowo, i po powrocie do Hiszpanii przez kolejną dekadę będzie do niego często wracał, realizując swoje fenomenalne kompozycje o charakterze religijnym.

Słowa kluczowe:

Diego Velázquez, Filip IV, malarstwo religijne, Hiszpania, Madryt



Szczegóły

Bibliografia

Statystyki

Autorzy

Pobierz pliki

pdf

Wskaźniki altmetryczne


Cited by / Share


Roczniki Humanistyczne · ISSN 0035-7707 | eISSN 2544-5200 | DOI: 10.18290/rh
© Towarzystwo Naukowe KUL & Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II – Wydział Nauk Humanistycznych


Artykuły w czasopiśmie dostępne są na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe (CC BY-NC-ND 4.0)