Połączenie studiów nad zwierzętami ze studiami nad niepełnosprawnością obecne jest w pracach amerykańskiej artystki, pisarki, aktywistki na rzecz osób z niepełnosprawnością i praw zwierząt, Sunaury Taylor. W swoim malarstwie i pracach naukowych, a w szczególności w książce Bydlęce brzemię: Wyzwolenie ludzi z niepełnosprawnością i zwierząt (2017), Taylor analizuje, jak granica między tym co ludzkie i nie-ludzkie ulega rozmyciu w kontekście studiów nad niepełnosprawnością. Taylor ma świadomość tego, w jaki sposób różne opresyjne dyskursy animalizowały pewne grupy ludzi w przeszłości (ludy kolonizowane, mniejszości etniczne, ludzi z niepełnosprawnościami), stoi jednak na stanowisku, że podkreślanie podobieństw między ludźmi z niepełnosprawnością i zwierzętami może doprowadzić do wyzwolenia obu grup. Wydaje się, że idee Taylor są obecne w powieści Indry Sinha Animal’s People (2007), która podejmuje temat ekologicznej katastrofy, wynikających z niej chorób lokalnej społeczności oraz animalizacji osób z niepełnosprawnością. Artykuł analizuje przedstawione przez Sinhę uwikłanie tego co ludzkie z nie-ludzkim w sferze cielesnej oraz pokazuje narodziny nowego rodzaju świadomości, wynikającej z ponownego zdefiniowania związku człowieka z otaczającym go światem, który zakłada uznanie zwierzęcości jako integralnego elementu człowieczeństwa.
Cited by / Share
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Roczniki Humanistyczne · ISSN 0035-7707 | eISSN 2544-5200 | DOI: 10.18290/rh
© Towarzystwo Naukowe KUL & Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II – Wydział Nauk Humanistycznych
Artykuły w czasopiśmie dostępne są na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe (CC BY-NC-ND 4.0)