Język Polski
English
Znaczenie gajów Orku w Eneidzie Wergiliusza
Abstrakt
Przedstawioną w Eneidzie podziemną krainę zwaną Orcus porastają dwa wielkie drzewostany: las mirtowy i gaj wawrzynów. Celem artykułu jest ustalenie, jakie ukryte znaczenia można dostrzec pod postacią owych drzew i jakie treści przekazuje za ich pośrednictwem Wergiliusz. Badanie symboliki mirtu wskazuje na powiązanie go z boginią Venus Genetrix, którą poeci przedstawiali jako „matkę Eneadów” i z którą pokrewieństwo przypisywał sobie Juliusz Cezar. Analiza znaczenia wawrzynu odsyła natomiast do Apollina, a w konsekwencji do Oktawiana, który popularyzował nadzwyczajną przychylność owego boga dla swojej osoby. Wergiliusz, dzięki wykorzystaniu owych czytelnych w świadomości społecznej symboli, stworzył z nich spójny obraz w VI księdze opowieści o powstawaniu państwa rzymskiego. Umieszczając bowiem w krainie Orku dwa wielkie gaje: mirtu, rosnącego na Polach Żalu, czyli na początku drogi wiodącej przez Podziemie, i lauru na jej etapie końcowym w Elizjum, nakreślił obraz drogi, jaką rozpoczęło państwo rzymskie wraz z rządami Juliusza Cezara i której uwieńczeniem stał się okres panowania Augusta. Dzięki temu, że oba lasy umiejscowił w krainie, gdzie przebywają Sny, Wergiliusz w poetycki sposób nadał owej scenie także charakter proroczej wizji, która ma się spełnić.
Słowa kluczowe:
Wergiliusz, Eneida, Orkus, mirt, Juliusz Cezar, laur, Oktawian AugustSzczegóły
Bibliografia
Statystyki
Autorzy
Cited by / Share
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
