Data publikacji : 2025-12-30

W świetle wiecznym i niegasnącym. Wizja nieba we francuskiej muzyce organowej piewszej połowy XX wieku

Abstrakt

Motyw nieba, choć rzadko obecny w repertuarze organowym XX wieku, stanowi interesujący punkt wyjścia do refleksji nad duchowością chrześcijańską oraz symboliczną warstwą muzyki religijnej. Podstawą artykułu jest analiza wybranych utworów francuskich kompozytorów: Jehana Alaina (Le Jardin suspendu), Maurice’a Duruflégo (In paradisum z Requiem op. 9) oraz Oliviera Messiaena (Les Corps glorieux, Apparition de l’Église éternelle, Le Banquet céleste), przeprowadzona nie tylko w kontekście muzycznym, ale też symbolicznym i teologicznym. Przedstawione w artykule rozważania osadzone są w strukturze koła hermeneutycznego, która pozwoliła ukazać, w jaki sposób muzyka organowa może nie tylko wyrażać pragnienie transcendencji, ale także tworzyć przestrzeń interpretacji i antycypacji rzeczywistości eschatologicznej.

Słowa kluczowe:

muzyka organowa, motyw nieba, raj, eschatologia, muzyka religijna, Olivier Messiaen, Jehan Alain, Maurice Duruflé



Szczegóły

Bibliografia

Statystyki

Autorzy

Pobierz pliki

pdf

Wskaźniki altmetryczne


Cited by / Share


Roczniki Humanistyczne · ISSN 0035-7707 | eISSN 2544-5200 | DOI: 10.18290/rh
© Towarzystwo Naukowe KUL & Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II – Wydział Nauk Humanistycznych


Artykuły w czasopiśmie dostępne są na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe (CC BY-NC-ND 4.0)